من با احترام به صحبت های استاد پناهیان باید بگم کمی منتقدم و البته سوال دارم نسبت به تحلیل ایشون! اولا: زندگی شهر که امروزه نماد یک نظام بروکراتیک هست و مدرنیته برای سبک و سیاق زندگی مردم تصمیم گیری میکنه، آیا شعار آزادی برخاسته از اون در جهت تحقق ظهوره؟ اصلا در جهت رشد عقلانیت جمعی هست؟(منظور در ایرانه نه در غرب، شاید در اونجا باشه) ثانیا: یک روستایی چون با پیچیدگی ها درگیر نشده، پس طعم آزادی رو نمیفهمه؟ ثالثا: سیاق بحث به نحوی است که مراد از آزادی در کلمات اغشاشگران، گویا تعالی و رشد بوده. آیا واقعا چنین بوده؟ آیا نمیشود که یک کلمه ی خوب معنای مستهجنی از آن اراده بشه؟ رابعا: استاد فرمودند که چون شعار آزادی میدهند پس کلا بد نیست و این یعنی یکم توش چیز خوب وجود داره! اون چیز خوب چیه؟ رهایی و آزادی در مسخ شدگان مدرنیته چیه؟ هویت انسانی یا حیوانی؟ امتداد این شعار در غرب، به آتش کشیدن همان معنای خوب آزادی بود. این تحلیل شما دیگر چه میگوید؟؟؟ #تلنگر #مطالبه_گری @araf11