خوشبینی، بدبینی، واقع بینی
آیا باید نسبت به امور خوشبین بود یا بدبین؟
آنچه مسلم است این است که پیش از خوشبینی یا بدبینی باید واقع بین بود.
خوشبینی که مبتنی بر واقع بینی نباشد توهم است و تصمیم گیری براساس خوشبینی محضی که مبتنی بر واقع بینی نباشد حرکت در تاریکی است که مصون از خطر و شکست نیست.
بدبینی یعنی ندیدن داشته ها، توانایی ها، امکانات و فرصت ها از یک سو و نگرانی از خطرات و موانع موهوم یا بزرگنمایی موانع و خطرات موجود از سوی دیگر و در نتیجه همه درهای موفقیت را بسته دیدن که نتیجه روانی آن ناامیدی و نتیجه بیرونی آن بی عملی و دست روی دست گذاشتن و منتظر شکست بودن است.
بنا بر این باید واقع بین بود و بر اساس واقع بینی هم توانایی ها را دید هم ضعف ها را، هم فرصت ها را هم چالش ها را و با تکیه بر توانایی ها و داشته ها، آگاهانه و امیدوارانه حرکت کرد.
🟢#محمدفنائی_اشکوری
http://eitaa.com/dreshkevari
آرامش درون 🌹👇
@aramesheedaron