🔺ورودِ «خروج» به فهرست خوب‌های سینما آراسته‌نیا: «خروج» فیلمی برای اینکه بار دیگر به یاد سینما بیاید، قرار بود راوی دردهای مردم باشد. فیلمی که حیرت پای‌کاران انقلاب از نامرامی مسئولین را به نمایش می‌گذارد. حاتمی‌کیا این‌بار بلندگوی تصویر را به دست گرفته تا تفاوت اعتراض و اغتشاش را فریاد بزند و از آنانی بگوید که پای «عدل‌آباد» شدن این مرز و‌بوم، جان می‌دهند و علم عدالت‌خواهی و مطالبه‌گری را با تمام سنگینی و مشکلاتش، به دوش می‌کشند. فضای کدر و غبارآلودی که بر کل فیلم حاکم است به خوبی حال و هوای روح شخصیت‌ها را به بیننده منتقل می‌کند. هرچند فیلم به شدت بر مبنای نشانه‌گرایی ساخته شده اما بدون دریافت نشانه ها نیز می‌شود از لایه سطحی فیلم لذت برد. انتشار فیلم به شیوه اینترنتی، پیش از اکران سینمایی، فتح بابی بود که شجاعت می‌خواست و شاید تنها از حاتمی‌کیا برمی‌آمد. هم‌زمان شدن این انتشار با مباحث مربوط به تعیین حداقل حقوق کارگران در سال ۹۹ و مشکلات به وجود آمده ناشی از کرونا برای اقشار کم‌برخوردار جامعه بیش از پیش موجب می‌شود که موضوع فیلم به دل بینندگان نشسته و با دقت بیشتری به دنبال کردن روند قصه بپردازند. پرداختن به نقش آفرینی مثبت و منفی زنان در عرصه ها و تحولات اجتماعی و نمایش زن مقتدر مسلمان و در عین حال معمولی را می‌توان از نکات شاخص این فیلم دانست. خروج که بر خلاف سایر آثار کارگردانش بر اساس یک ماجرای واقعی ساخته شده دارای داستانی روان و در عین حال جذاب می‌باشد و هرچند ممکن است برای کسی مثل حاتمی‌کیا که گوهری همچون «آژانس شیشه‌ای» را در کارنامه دارد انتظارها را برآورده نکند اما به خودی خود هم ارزش دیدن دارد و هم ارزش توصیه به دیگران را. شاید بتوان اصلی ترین اشکال فیلم را در انتخاب بازیگر دانست. به جز بازیگر نقش اول، چند بازیگری که نقش پیرمردهای همراه «رحمت» را برعهده داشتند آنقدر در فیلم‌ها و سریال‌های دیگر با همین تیپ و کاراکتر دیده شده‌اند که برای بیننده هیچ جذابیت و تازگی‌ای نداشتند. و در آخر با بررسی تمام این نکات می‌توان نام «خروج» را در فهرست خوب‌های سینمای ایران وارد کرد. @arastehnia https://eitaa.com/joinchat/2783444993C792bec2f2c