#حضرت_عباس بخش سوم 🔻 ما گاهی تصور صحیح از قضایا نمی‌توانیم بکنیم. انسانِ تشنه، انسان گرمازده، حرارت‌دیده، انسانی که باید زره بپوشد و آهن را حمل کند، انسانی که کلاه‌خود گذاشته، انسانی که نیزه باید به دست بگیرد، اسب‌سواری کند، آب نخورده است، خودش را به شریعه رسانده است. خیلی مرد است. 🔸 در این جمعیت، با این همه دشمن، با این همه تیرانداز خودش را به شریعه رسانده است. خیلی متمرکز است و همّ و غمش را متمرکز کرده به شریعه رسیده است. ولی همّش این بوده که مشک را به خاطر آقاسیدالشهدا، به خاطر فرزندان آقاسیدالشهدا، به خاطر اهل‌بیت، به خاطر حرم آب کند. 🔹 مشک را هم آب کرده است. دست مبارکش را زیر آب زده است. شرعاً چه اشکالی دارد؟ اخلاقاً چه اشکالی دارد؟ هیچ مشکلی نیست. اما چه گذشت، فداکاری، وفاداری و ایثاری می‌خواهد که «فَذَکَرَ عَطَشَ الحُسَین» (پس عطش امام حسین (ع) را به یاد آورد) آب را روی آب می‌ریزد. 🔸 خیلی حرف است. خیلی ایثار است. خیلی گذشت است. این‌ها مقام است. این‌ها مرتبه است. همین‌ها دست به دست هم می‌دهد و مقام و منزلت را برای انسان رقم می‌زند. 🔹 این‌ها حاصل تربیت سال‌های طولانی حضرت ام‌البنین (سلام‌الله‌علیها) است. این‌ها حاصل تربیت طولانی و تعهداتی است که آقا امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) با آقاقمربنی‌هاشم قضیه را بستند. لذا این ادب، این توجه جایگاه را منحصر می‌کند و برادری منحصر است در آقاقمربنی‌هاشم برای آقاسیدالشهدا. #شب_تاسوعا #عباس 👌یاران اربعینی 🕌 https://eitaa.com/joinchat/3149660360C7e9ec0d7d8