🔻 ادامه قسمت سوم ✳️ درس دهم 🔸 درمان در برزخ توسط خود انسان صورت می‌گیرد، آنجا ابتدا انسان را به هوش می‌آورند 🔸 درمان به این شکل است: انسان باید از اعمال بد خودش، زجر بکشد و شاید حضور این طبیبان باعث می‌شود که انسان از اعمال بد خودش، زجر بیشتری بکشد و تنفر پیدا کند. این تنفر باعث می شود این اعمال زشت از ما دور شوند. ▪️گاهی اوقات انسان تنفر ندارد، بلکه می‌گوید چه اشکال دارد، اگر این تنفر کم باشد، انسان دیر درمان می‌شود یا اصلا درمان نمی‌شود. ▪️امام صادق فرموده اند: شیعیان مراقب خودتان باشید، ما در برزخ نمی‌توانیم به فریاد شما برسیم، در برزخ شفاعت نیست. ▪️چرا؟ چون شفاعت در درمان، ظلم است. 🔸شفاعت مخصوص عذاب‌های توبیخی است. 🔸انسان با هر گناه دو آسیب ایجاد می‌کند: یک آلودگی و بیماری روحی در خود و یک شوک و فشار روانی به قلب انسان‌های کامل که ائمه معصومین علیهم السلام باشند. ▪️ آن آلودگی‌ها که در روح ما ایجاد می شود، به‌وسیله عذاب‌های درمانی در برزخ، درمان می‌شود اما آن شوک و فشار روانی که به قلب انسان‌های کامل زده شد، توبیخ دارد. 🔸 مدت درمان چقدر طول می‌کشد؟ بستگی دارد به میزان تخریبی که در روح‌مان وارد کردیم. 🔸بعد از درمان دوره آموزش‌های تکمیلی شروع می‌شود . ▪️روح انسان مومن، به وادی السلام می‌رود، انسان کافر و گنهکار به وادی برهوت 🔸 وادی السلام چیست؟ ▪️حقیقت وادی السلام در برزخ محضر حضرت امیر المومنین است. 🔸 برزخ برای شهدا خیلی زود و در راحتی می‌گذرد. ▪️شهید، زنده است به این معنا که قدرت تصرف در عالم ملک را در همان عالم ملکوت هم دارد، زیرا ولایت تکوینی به دست آورده. https://eitaa.com/dinefetri https://eitaa.com/archive_dinefetri