سعی کنید به‌هیچ‌وجه به‌هیچ‌وجه با زبان و عملتان کسی را نرنجانید و ناراحت نکنید. روایات بسیار تکان‌دهنده‌ای در این زمینه آمده است. رسول اکرم صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم می‌فرمایند: اگر شما باعث رنجش کسی شدید و دل کسی را شکستید، تمام دنیا را هم به او هبه کنید و بدهید، تلافی رنجش او نمی‌شود. و می‌فرماید: رنجاندن مؤمن برابر است با ده‌ بار خراب‌کردن کعبه‌ای که مردم به‌سوی آن نماز می‌خوانند. یعنی از بین بردنِ آن. و برابر است با هزار مَلک مقرب را کشتن. همین رنجاندن! یک حرفی می‌زنی که برادر مؤمنت رنجش خاطر پیدا می‌کند. حالا می‌فرماید اگر قلبش را بشکنی که دیگر هیچ. هرچه برای رفع این کدورت انجام بدهی و هرچه در دنیا هست به او عطا کنی یا صدقه بدهی، نمی‌توانی. ولو اینکه تو را ببخشد خیلی مهم است. پس حرفی را بی‌خود نزنید. بی‌خود قضاوت نکنید. بی‌خود صحبتی نکنید که سبب رنجش خاطر دیگران شود. بعد در یک قبضی گیر می‌کنید که بخواهید جبرانش کنید خیلی سخت است. رسول اکرم صلى الله عليه و آله : مَن أحْزَن مُؤمنا ثمّ أعطاهُ الدُّنيا لم يَكُنْ ذلكَ كَفّارتَه ، و لم يُؤْجَرْ عَلَيهِ . [بحار الأنوار : 75/150/13 .] هر كه مؤمنى را اندوهناك سازد و سپس دنيا را به او بدهد، گناهش بخشوده نمى شود و در برابر آن پاداشى نمى بيند.