◾️آداب لعن کردن و تأملی بر روز نهم ربیع الاوّل◾️ ▪️دو کار هست که خدا فرموده من انجام می‌دهم، شما هم انجام دهید: صلوات و لعن کردن. ▪️به توصیۀ علمای اخلاق بهتر است لعن کردن اشخاصی که خدا و اهل بیت علیهم السّلام آنها را به اسم لعن نکرده‌اند، به اسم نباشد و دارندۀ آن صفاتی که شخص را شایسته لعن می‌کند، لعن شود. ▪️راه خالص شدن و جدا کردن طینت سجّینی از طینت علّیینی، لعن کردن است. ▪️لعن یک نوع دعاست. یعنی خدایا او را از رحمت خود محروم کن. لعن، فحش و سبّ و هتاکی نیست. ▪️ادب هر ذکری را باید ادا کرد. ادب لعن کردن، در خلوت و با صدای آهسته گفتن است. هر چه آهسته‌تر گفته شود، درونی‌تر می شود. هر چه آهسته‌تر و درونی‌تر، مؤثرتر و سازنده‌تر. ▪️زیبندۀ مؤمن، فحاشی و بدگويی و بد دهنی کردن نیست. ◾️استاد مهدی طیّب ۹۰/۱۱/۰۶◾️