سوّم اینکه مردم صداقت میخوان...دلسوزی میخوان...کارآمدی میخوان...ولو اینکه همه چی حل نشه...ولو اینکه درد بکشن...ولی وقتی میبینن یکی برا دردشون شب و روز نداره آروم میشن...بلکه عاشقش میشن...چون حس نمیکنن درد فقط برا اوناس...میبینن اونم داره درد میکشه...ادا در نمیاره...زخم نمیزنه...یه کارآیی هم داره میکنه...پس امیدوار میشن...دیگه قاطی نمیکنن...