بود و نبود این آدما مهم میشه...هم برای جبهه حق هم برای جبهه باطل... اگه باشن حامی رهبران جبهه دینی هستن و عامل دلگرمی مومنین...در مقابل مایه عذاب جبهه طاغوت هستن... اگه نباشن رهبران جبهه حق غصه دار و فساق و طواغیت خوشحال میشن... چون کارآمد هستن چون به درد بخور هستند لذا نبودشون حس میشه چون باری به دوش میکشن نه اینکه باری به دوش باشن چون اهل دردن چون شب و روز ندارن چون عافیت طلب نیستن چون فقط خودشون رو نمیبینن چون اهل جهادن چون فهمیدن این دنیا جای استراحت نیست چون میشه بهشون اعتماد کرد چون کف میدون هستن جریان سازن اولویت ها رو میفهمن گوش به حرف ولی هستن دلسوزن لذا فرمود وقتی یه عالم ربانی از دنیا میره رخنه ای ایجاد میشه که یکی مثل خودش فقط میتونه جاشو پر کنه... دل مولا برا اینا تنگ میشه... نبود اینها اشک مومنین رو درمیاره.. دشمن هم دنبال زدن ایناس... چون میدونه کار جبهه حق رو اینا دارن پیش میبرن...