فضل بن يونس (شیبانی از اصحاب موسی بن جعفر علیه السّلام) میگه امام کاظم علیه السّلام فرمود: بسيار بگو که خدایا منو از عاريه‌داران ايمان قرار نده و از تقصير بيرون نبر. میگه عرض‌كردم: معنى عاريه‌داران رو می‌دونم، یعنی مردى که دينو عاريه مي‌گيره و بعد از مدّتی ازش خارج مى‌شود (چون دينش مستقر و ثابت نبوده، پس از اندكى كافر و بي دين میشه)، ولی معنى «مرا از تقصير بيرون مبر» چیه؟ فرمود: هر کاری كه برا خدا انجام میدی، خودت رو درش مقصّر ببین (خودت رو اینجوری ببین که کم‌کاری کردی)، چون همه تو کارایی که بین خودشون و خدا هست واقعاً مقصّرند و حقّ مطلبو نمی‌تونن أدا کنن، مگر معصومین علیهم السّلام.(كه انبياء و ائمه باشند، زيرا ايشان در شرايط‍‌ عبادت به اندازه امكان كوتاهى نكنند، اگر چه براى اظهار عجز و نقصان خود را مقصّر دانند). عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ يُونُسَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ: أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ اَللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِي مِنَ اَلْمُعَارِينَ وَ لاَ تُخْرِجْنِي مِنَ اَلتَّقْصِيرِ قَالَ، قُلْتُ أَمَّا اَلْمُعَارُونَ فَقَدْ عَرَفْتُ أَنَّ اَلرَّجُلَ يُعَارُ اَلدِّينَ ثُمَّ يَخْرُجُ مِنْهُ، فَمَا مَعْنَى لاَ تُخْرِجْنِي مِنَ اَلتَّقْصِيرِ؟ فَقَالَ كُلُّ عَمَلٍ تُرِيدُ بِهِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَكُنْ فِيهِ مُقَصِّراً عِنْدَ نَفْسِكَ فَإِنَّ اَلنَّاسَ كُلَّهُمْ فِي أَعْمَالِهِم فِيمَا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ اَللَّهِ مُقَصِّرُونَ إِلاَّ مَنْ عَصَمَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ. الکافي، ج ۲، ص ۷۳