یک سوال دوستانه از اصلاح طلبان فرهیخته
فرض کنید در گفتگوهای انتخاباتی، هر بار که از آقای جلیلی پرسیده می شد، برنامه شما در زمینه های گوناگون چیست؟ او پاسخ می داد: من برنامه ای ندارم. برنامه ی هفتم توسعه هست و من همان را اجرا میکنم.
یا وقتی می گفتند راهکار شما برای تحقق برنامه ی هفتم چیست؟ پاسخ میداد: من کارشناس و متخصص این امور نیستم و باید با کارشناسان مشورت کنم.
آیا ممکن بود شما این پاسخ را از جلیلی بپذیرید و از او در ذهن خود، یک قهرمان بسازید؟ یا این پاسخ ها را سند بی برنامگی او می دانستید.
در این مدت گفتگوهای پزشکیان را همدلانه و بیشتر از دیگر نامزد ها پیگیری کردم. او حتی نسبت به همان برنامه هفتم هم اشراف ندارد، که اگر اشراف میدانست این برنامه، سیاست های کلان و بلند مدت است و تحقق آن به صد ها طرح و برنامه ی خرد و کوتاه مدت نیاز دارد و هرگز نمی شود تدوین این برنامه‌ها را به مشورت با کارشناسان بعد از تشکیل دولت حواله داد.
داشتن طرح و راهکار برای اجرای برنامه ی هفتم، حداقل انتظار از یک نامزد ریاست جمهوری است.
صادقانه بگویم، پزشکیان اگر یک اصولگرای خالص هم بود، من به عنوان یک اصولگرا، نه به او رای می دادم و نه برایش تبلیغ میکردم، حتی اگر حزب اصولگرایی، تمام قد به حمایت او بر میخواست.
دوستان فرهیخته ی اصلاح طلب! تعصبات حزبی و لج بازی های سیاسی نباید ما را به انتخاب هایی برساند که توجیه منطقی ندارد.
محمدمهدی ایوبی