ققنوس جگر جگر همه خونیم، جهان جهان افسوس نمک نمک پر زخم و نشسته در کابوس به حال آخر اردیبهشت می باریم چقدر آخر اردیبهشت غم داریم!!! قرار بود برای امام هشتم جشن... قرار بود برای ولیِّ مردم جشن... ولی عزا شد و چشمان ملتی بارید دوباره دور فلک شاخه گلی را چید گلی که بوی سلیمانی و رجایی داشت میان سینه بیچارگان چه جایی داشت!!! تو تا ابد وسط قلب عاشقان هستی خَدومِ باب رضا جان و قهرمان هستی تو آشنای بهشتی و از شَرَر دوری تو زنده در دل مردم، شهیدِ جمهوری یتیم درد کشیده ، یتیم کردی هان هزار جان که تو بودی برایشان جانان برای ما پسر توس زنده می ماند میان شعله که ققنوس زنده می ماند سلام بر تو شروع شکفتن است اینجا شروع آتشی از جنس گفتن است اینجا از آتش تو بجوشیم و زنده تر گردیم به یاد حال و هوایت پرنده تر گردیم قسم به خنده ی تو خنده هایمان خشکید ولی شکستن ما را کسی نخواهد دید بخواب تشنه ی خدمت ، بخواب آسوده بخواب سید غم دیده ی نَیاسوده کجاست خستگی رَهرُوان جاده عشق؟ نمیرد آنکه دلش زنده شد به باده ی عشق سلام بر تو که الان تمام احساسیم سلام بر تو عزیز السلام ابراهیم شاعر: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ (شاعر محفل نگین مکسور اسلامشهر) @arteslamshahr 🌐حوزه هنری استان تهران در فضای مجازی: 🔹سایت: www.artehran.ir 🔹اینستاگرام: art.tehran.ir 🔹بله: https://ble.ir/artehranir 🔹ایتا: https://eitaa.com/artehranir