❌ کودک خردسال و پدر دروغگو اتومبیل آماده است. پدر می خواهد از خانه بیرون برود. در لحظه ای که می خواهد سوار شود، پسر کوچولویش به سوی بابا می دود و خواهش می کند او را هم با خود ببرد. اصرار می کند، التماس می کند، اما پدر می گوید: نه، نمی شود کار دارم. و چون کودک هنوز نیاموخته که «نه» را به عنوان یک جواب منفی و قطعی تلقی کند، دست از سماجت برنمی دارد. پدر که احساس می کند، منصرف کردن بچه کار آسانی نیست، به سرعت حیله ای به کار می برد و می گوید: -عزیزم! این طور که نمی توانی با من بیایی، برو لباسهایت را عوض کن و بیا! پسرک با اعتماد طبیعی که به پدرش دارد، می دود تا لباسهایش را عوض کند. اما همین که باز می گردد، در انتهای کوچه، جز گرد و غباری که اتومبیل پشت سر گذارده، چیز دیگری نمی بیند. کودک به این صحنه نگاه می کند، از جا در می رود، بی طاقت می شود و فریاد می زند: - پدر! تو دروغگویی! دروغگو...! او راست می گوید، پدرش دروغگو است. آیا به نظر شما پدر می تواند به عنوان نصیحت، به فرزندش بگوید: «پسرم! دروغ نگو، دروغ چیز بدی است»؟! پس باید کودک را در محیط راستی و صداقت بار آورد. برای این منظور باید در فرصتهایی که پیش می آید، صحت گفتار خویش را در عمل به او ثابت کنیم.✅ #داستان #داودی_نژاد_مشاور 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🆔 @asanezdevag