✅ نگاهی به بیانیه تروئیکای اروپا درباره فعالیت های هسته ای ایران ☑ روز دوشنبه، ۱۷ آذر ۱۳۹۹، سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان، در بیانیه ای مشترک، از تحولات برنامه هسته ای ایران و مصوبه اخیر مجلس شورای اسلامی تحت عنوان «قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریمها و صیانت از حقوق ملت ایران ابراز نگرانی کردند. در این بیانیه، نسبت به «نصب سانتریفیوژهای جدید در سایت هسته ای نطنز ابراز نگرانی شده و آمده است: «اگر ایران درباره حفظ فضای دیپلماسی جدی است، باید از توافق تبعیت کند.» در این بیانیه همچنین آمده است: «با نگرانی شدید به قانون اخیر که توسط پارلمان ایران تصویب شده، توجه می کنیم. قانونی که اگر اجرا شود، به طور اساسی برنامه هسته ای ایران را توسعه داده و دسترسی های نظارتی آژانس اتمی را محدود می کند.» تروئیکای اروپایی هشدار داده است که «چنین اقدامی، تلاشهای مشترک ما برای حفظ برجام را به خطر می اندازد و فرصت مهم برای بازگشت به دیپلماسی به همراه دولت جدید آمریکا را تضعیف می کند.» 👇توجه به چند نکته مهم: به نظر می رسد اروپاییها در تلاش هستند که در موضوع برجام، «طرف طلبکار» باشند؛ بالاخص با انتظار آمدن «جو بایدن» به کاخ سفید، آنها بر این باورند که متحدی جدید در آمریکا خواهند داشت که بر سر موضوع هسته ای ایران، آنها را همراهی خواهد کرد. از سوی دیگر، بیانیه مزبور حاوی نوعی تهدید است، آنچه به عنوان بررسی موضوع در چارچوب برجام مطرح شده، هرچند که در ابتدا به پروسه مربوط به کمیسیون برجام می انجامد اما در نهایت می توانددر چارچوب بند ۳۷ برجام، به شورای امنیت و فعالسازی مکانیسم ماشه بینجامد. هرچند که به نظر می رسد تا زمانی که اروپاییها به آمدن بایدن و بازگشت آمریکا به برجام امیدوار باشند، فعالسازی مکانیسم ماشه چندان محتمل نیست. با این حال، وقتی بیانیه فوق با اظهارات اخیر «هایکو ماس»، وزیر امور خارجه آلمان مقایسه شود، می توان نوعی عقب نشینی را در آن مشاهده کرد. اگر در اظهارات چند روز قبل وزیر امور خارجه آلمان، صحبت از توافقاتی فراتر از برجام در حوزه هایی از جمله مربوط به موشکهای بالستیک سخن به میان آمده بود، امروز اروپا نگران حفظ همین توافق فعلی است. 👇 آنچه باید تبیین شود: ۱- اروپا به تصریح مقامات وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، پس از خروج آمریکا از برجام، صرفا در لفظ از این توافق حمایت کرده و عملا به تعهدات خود ذیل آن عمل نکرده است؛ ۲- اروپا در این جایگاه، حق طلبکاری ندارد بلکه باید پاسخگوی عدم رعایت تعهداتش ذیل توافق هسته‌ای باشد؛ ۳- تازمانی که طرفهای غربی به طور کامل تعهدات خود را ذیل برجام انجام ندهند، ایران وفق بند۶۲ این توافق، محق است که اجرای تعهدات خود را کاهش داده یا متوقف کند. از آنجا که ایران از حقوق خود در برجام بهره مند نیست، طبعا اعتراضی نیز به توقف اجرای تعهدات ایران وارد نیست. ۴- قطعا اگر اروپاییها چشم به بازگشت آمریکا به برجام دارند، نباید فراموش کنند که بازگشت این کشور به توافق مزبور مستلزم جبران خساراتی است که طی سه سال اخیر به ایران وارد آمده است. 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی http://eitaa.com/asatid_enghelabi http://sapp.ir/asatid_enghelabi