تعدد کاندیداها، تهدید یا فرصت؟ با فرارسیدن موسوم انتخابات وبا نزدیک شدن به زمان ثبت نام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و اعلام آمادگی تعداد زیادی از افراد برای حضور در انتخابات این سوال پیش می آید آیا تعدد نامزدها را باید یک تهدید دانست و یا یک فرصت است. از زوایای مختلف می توان به این اتفاق نگریست و تهدیدها و فرصت های این اتفاق را بررسی کرد و با مقایسه آنها به یک‌ نتیجه کلی درباره ی تهدید یا فرصت بودن این تکثر نامزدها رسید. یکی از فرصت ها و مزیت های تکثر نامزدها افزایش قدرت انتخاب برای مردم است تا با بررسی و دقت در برنامه ها واهداف نامزدها در دوران تبلیغات ریاست جمهوری بتوانند از میان آنها به نزدیک ترین فرد به اندیشه ها و دغدغه های خودشان رای بدهند و همچنین با دقت در تبلیغات و معرفی که افراد از خودشان دارند یک‌ مقایسه ی منطقی درباره برنامه ها و نزدیک به واقعیت بودن و یا صرفا وعده های عوام فریبانه بودن آنها را تشخیص دهند، که این مهم هم قدرت انتخاب مردم را افزایش می دهد و هم قدرت تحلیل وشناخت مردم را رشد می دهد. تکثر نامزدهای انتخابات باعث می شود سلایق مختلف در انتخابات نماینده داشته باشند و حرف ها و برنامه های خود را مطرح کنند تا مردم با تمام آنها مواجه شوند و بهترین را برگزینند، همچنین این حضور وتعدد می تواند مردم با سلایق مختلف را هم به داشتن نامزد نزدیک به سلیقه خود امیدوار می کند و این امیدواری ثمراتی خواهد داشت. وجود نامزدهای متعدد و با سلایق و برنامه های مختلف، مردم با سلایق مختلف را نیز دچار شور وشوق انتخاباتی کرده و با امیدوار شدن آنها به حضور نماینده هم نظر و هم سلیقه خود در انتخابات باعث حضور آنها پای صندوق های رای می شود و این تعدد نامزدها و هیجان هواداران این تفکرات و سلایق مختلف باعث افزایش مشارکت در انتخابات می شود، افزایش مشارکتی که همیشه اولویت اول رهبرانقلاب بوده است و رهبری در یکی از آخرین سخنرانی های خود مشارکت حداکثری و همراه شدن آن با انتخاب درست را نور علی نور عنوان کردند، یعنی ایشان مشارکت بالا را به تنهایی نور می دانند، پس افزایش مشارکت با تعدد نامزدهای انتخابات تامین کننده نظر رهبری نیز می باشد. یکی دیگر از فرصت هایی که با تعدد نامزدها رخ می دهد شکل گرفتن یک انتخابات واقعی است، واقعی نه از منظر اینکه سایر انتخابات ها واقعی نبوده اند از این‌ منظر که با افزایش تعداد نامزدها مردم در عمل دست به انتخاب خواهند زد و از میان تعداد زیادی از افراد نسبت به انتخاب رییس جمهور اقدام‌ می کنند اما اگر تکثر وجود نداشته باشد و با تعداد محدودی از افراد مواجه باشند، عملا مجبور به انتخاب می شوند نه مخیر در انتخاب. مجبور به این معنا که باید از بین دو الی سه نامزد محدود و براساس دو قطبی های کاذب و رقابت های استادیومی و نه تقابل اهداف و برنامه ها دست به انتخاب بزنند. این تعدد نامزد یک فرصت استثنایی و چند بعدی برای نظام‌ می باشد، یکی از این فرصت ها افزایش مشارکت است و یکی از مهمترین آنها این نکته است که این تعدد نامزدها نشان از وجود مدیران زیادی در سطح ریاست جمهوری در نظام است واینکه نظام‌ توانایی پرورش مدیران در این سطح را داشته است که برای ریاست جمهوری چنین تعددی از نامزدها به وجود آمده است، نکته بعدی پایان دادن به یک‌ گزاره قدیمی و غلط میان مردم است که ما در انتخابی محدود بین بد وبدتر انتخاب کردیم، حالا با این‌ تکثر نامزدها نظام‌ یک انتخابات با قدرت انتخاب بالا برای مردم برگزار می کند تا مردم از میان تعداد زیادی از مدیران و نامزدها دست به انتخاب بهترین و کامل ترین برنامه بزنند. اما این تکثر نامزدها یک تهدید نیز به همراه دارد که حتی در صورت افزایش مشارکت در انتخابات می تواند باعث شکست آرا شده و رییس جمهور منتخب در همین مشارکت بالا هم یک رییس جمهور با رای حداقلی باشد که این رای حداقلی می تواند دولت برآمده از این رای را در پیگیری اهداف و برنامه هایش چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور دچار مشکل کند هرچند در صورت افزایش مشارکت کلی این اتفاق کمی اثر خود را از دست می دهد اما بطور کلی یک دولت حداقلی می تواند خطر و تهدید این تعدد نامزدها باشد. با بررسی نکات مثبت و منفی تکثر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری مشاهده می‌کنیم که کفه نکات مثبت سنگین تر است و برکات تعدد نامزدها از مشکلات و خطرات و مضراتش بیشتر است، از این رو تعدد نامزدها هم برای اصل نظام اتفاق مفید و خوشایندی می تواند باشد و هم برای مردم اتفاق مثبت و تاثیرگذاری خواهد بود. پس این تعدد را باید به چشم یک فرصت نگریست و با تنگ نظری نباید این فرصت را تبدیل به تهدید کرد. نگاه برخی جریانات سیاسی به تعدد نامزدها نگاه منفی است زیرا این تعدد، اهداف و برنامه های پشت پرده ی آنها را تهدید خواهد کرد. ومن الله التوفیق علی سلیمانی #انتخابات #انتخابات_1400