✍ انشعاب در اصلاحات؟ 🔹از انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر آنقدری نگذشته که فراموش کنیم، کدام چهره‌های اصلاح‌طلب دعوت به تحریم انتخابات کردند، کدام‌ها فرمان مشارکت داده و کدام‌ها رسما نامزد معرفی کردند. 🔸 این موضوع درباره رویکرد احزاب اصلاح‌طلب و آن تشکل انتخاباتی‌شان نیز صدق می‌کند؛ طیف محافظه‌کارتر تکلیف خود را معلوم کرده و خواهان فعالیت در چارچوب نظام و مشارکت در انتخابات است ولو اینکه شکست بخورد، چنانچه خورد اما طیف رادیکال‌ این جریان به خاطر اینکه زیربار شکست نرود و وجهه اپوزیسیونی‌اش زیر سوال نرود، به‌سوی تحریم انتخابات که هم رویکرد دشمنان و براندازان است، رفت. 🔹یکی از موضوعات بسیار مهم و محوری در بازیابی اصلاحات، بازتعریف نسبت اصلاح‌طلبان با حاکمیت است؛ البته درباره لزوم این بازتعریف هم اختلافاتی میان اصلاح‌طلبان وجود دارد؛ برای نمونه، قائم‌مقام حزب اعتمادملی(همان حزبی که جزو متحدان اصلی کارگزاران سازندگی در حمایت از عبدالناصر همتی بود) در اظهاراتی اعلام کرد که «اصلاح‌طلبان باید نقاط کور ارتباط با حاکمیت را برطرف کنند». اسماعیل گرامی‌مقدم دراین‌باره گفت: «اصلاح‌طلبان باید مناسبات‌شان را با حاکمیت تنظیم کنند و نقاط کور ارتباط با حاکمیت را برطرف کنند تا بتوانند نامزدهای خودشان را از فیلتر شورای نگهبان عبور دهند». این در حالی است که اصلاح‌طلبان موسوم به جامعه‌محور، الزامی برای تصرف قدرت نمی‌بینند. 🔸 با وجودی که امثال گرامی‌مقدم معتقد به تلاش اصلاح‌طلبان برای عبوردادن نامزدهای خود از سازوکارهای نظارتی هستند، چهره‌هایی نظیر احمد زیدآبادی بر این باورند که اصلاح‌طلبان باید دغدغه بازگشت به قدرت را از اساس کنار بگذارند. 🔹اختلاف رویکردی اصلاح‌طلبان بر سر نوع مواجهه با ساخت قدرت و راه‌های نفوذ در این ساخت ازجمله ابزار انتخابات، پروژه بازیابی اصلاحات را تا حد زیادی با اماواگر روبه‌رو کرده است. 🔸 همین واقعیت و پیشتر، مرور تحولات انتخابات در درون جریان اصلاحات ما را به این نتیجه می‌رساند که حداقل در میان‌مدت دوپاره شدن جریان چپ حتمی و قطعی خواهد بود؛ چه آنکه سعید حجاریان، روز گذشته در اظهاراتی، تبدیل اصلاحات به دو جریان مجزا را کاملا محتمل ارزیابی کرد. حجاریان در ادامه این گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که «در دو انتخابات اخیر که با هم توافق نداشتند، فکر می‌کنید در انتخابات‌های بعدی ممکن است به اجماع برسند» اظهار کرد: «اگر نشود، می‌شوند دو جریان». درواقع حجاریان تصریح داشته که در صورت عدم اجماع حزب کارگزاران سازندگی و حزب اتحاد ملت بر سر یک راهبرد و تاکتیک مشخص در انتخابات آینده(مجلس دوازدهم)، این دو حزب تبدیل به جریان مجزا خواهند شد و ذیل دو گفتمان مختلف سیاست‌ورزی خواهند کرد. 🔹 اظهارات حجاریان درباره انشعاب در جبهه اصلاحات و تبدیل آن به دو جریان مجزا، در شرایطی است که بحث بر سر اتحاد طیف میانه و محافظه‌کار اصلاح‌طلب و اصولگرا در آینده نزدیک مطرح است؛ به بیانی، فشار اصلاح‌طلبان رادیکال علیه اصلاح‌طلبان محافظه‌کار باعث خواهد شد که به‌تدریج محافظه‌کاران خود را از جبهه اصلاحات جدا و به اصولگرایان سنتی اضافه شوند. 🔸در همین‌باره هدایت‌الله آقایی، عضو حزب کارگزاران سازندگی، چندی پیش در گفت‌وگویی با سایت فردا، آینده اصلاحات را اینگونه تصویر کرد: «ما در آینده یک نوع شبه‌رادیکالیسم و یک نوع هم شبه‌محافظه‌کاری که فاصله کمتری از اصلاح‌طلبان با اصولگرایان فعلی دارند، در جریان اصلاحات خواهیم داشت». آنچه فعلا تا اندازه‌ای مبهم می‌نماید این است که کدامین چهره‌ها قرار است بلوک میانه را رهبری و راهبری کنند. 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش https://eitaa.com/asatid_enghelabi http://sapp.ir/asatid_enghelabi