♨️تحولات امنیتی جدید، زیربنای توسعه چابهار. 🔸چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران و در مسیر کریدور شمال جنوب، که هند و چین را به آسیای مرکزی، قفقاز ، روسیه و اروپای شرقی متصل می سازد. این بندر و کریدور ترانزیتی روسیه-هند با تحولات جنگ روسیه و اوکراین اهمیت مضاعف یافته است. 🔸فعلیت یافتن ظرفیت بندر چابهار می تواند جریان ترانزیت کالا را در دستان ایران به عنوان کشوری غیر همسو با غرب قرار دهد. از این منظر ناامن سازی مرز های ایران و پاکستان و سواحل مکران را باید در جهت ممانعت از تحقق این جریان ترانزیتی تحلیل کرد. مسئله ای که به وضوح در علل تحریم ها ی آمریکا و بیانیه اخیر جندشیطان قابل مشاهده است. 🔸تا پیش از این، از منظر راهبردی درهم تنیدگی هند با امارات و رژیم صهیونیستی در تأسیس مسیر ترانزیتی (آی مک)، چابهار اهمیت و اولویتی برای دهلی نو را نداشته و عمده منافع هند برای حضور در چابهار معطوف به رقابت با پاکستان و چین بود. 🔸در ابن راستا کنش هند در نسبت با ایران، در تطابق کامل با چارچوب های تحریمی امریکا بوده است، لذا این کشور در ده سال گذشته توسعه چابهار را در دستور کار جدی خود قرار نداده بود. حجم بسیار ناچیز سرمایه گذاری هندی ها در چابهار و همراهی با واشنگتن در تحریم های نفتی موید همین موضوع است. 🔸اما تحولات امنیتی بعد از طوفان الاقصی، عملیات وعده صادق و توقیف کشتیMSC، تغییراتی اساسی در چارچوبهای امنیتی منطقه ایجاد کرده که ضمن کاهش انتفاع آی‌مک برای هند، وزن ایران را در سیاست خارجی و ترانزیت کالای این کشور افزایش داده است. 🔸در آن سوی سواحل مکران ، کریدور اقتصادی چین – پاکستان به عنوان یک نقشه راه اصلی پکن به حساب آمده و تاسیس و توسعه بندر گوادر(رقیب بندر چابهار) را نیز می توان قلب تپنده این کریدور در نظر گرفت. 🔸البته مزیت های ژئوپلوتیک چابهار بسیار فراتر از بندر گوادر است. چابهار نزدیکترین فاصله زمینی و اقتصادی ترین مسیر را تا افغانستان، پاکستان و آسیای میانه دارد. ضمن اینکه با وجود ناامنی و نبود زیرساخت ها در افغانستان، بندر گوادر برای اتصال به قفقاز و اروپای شرقی نیازمند عبور از ایران است. ( کریدور ITI اسلام آباد-تهران- استانبول). 🔸بدون شک در رقابت میان چابهار و گوادر، بندری حرف اول آینده تجاری منطقه را خواهد زد که بتواند سریعتر توسعه یابد و در این بین به نظر می رسد بندر گوادر بسیار جلوتر است. 🔸ایران در خصوص پروژه بندر چابهار نیازمند سرمایه گذاری خارجی است. لذا باید با همکاری طرف هندی نسبت به اهمیت و مخاطره ایجاد شده از طرف رقبای این کشور یعنی چین و پاکستان در گوادر و همچنین تلاش های آنها در راستای بی اثر کردن پروژه چابهار حداکثر فشار را برای تسریع در توسعه سواحل مکران اعمال نماید. در عین حال ایران نباید منتظر هند بماند و از ظرفیت های مسکو و پکن حداکثر استفاده را داشته باشد. 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش http://eitaa.com/asatid_enghelabi http://splus.ir/asatid_enghelabi https://ble.ir/asatid_enghelabi