🔰 مروری بر دیدگاه در کتاب و / بخش دوم 🔺 مرحوم نائینی در فصل نخست کتاب «تنبيه الامّه و تنزيه المله» در تعریف سلطنت گفته است: « عبارت است از امانت­داری نوع و ولایت بر حفظ نظم، نه از باب قاهریت و مالکیت. حکومت مالک مملکت نیست و در همه ادیان بر این مسئله تأکید شده و در اسلام، بیشتر از ادیان دیگر بر این محدودیت تأکید شده است؛ در تشیع به علت حرکت در مرز مقررات و احکام اسلامی و همچنین به علت عصمت ائمه علیهم ­السلام، و در اهل سنت به دلیل عدم تجاوزان از سنت و سیره نبویه.» 🔺 فصل دوم کتاب، درباره اثبات وجوب محدود کردن سلطنت به قدر امکان است؛ گرچه اصل آن غصب و غیر مشروع باشد. مرحوم نائینی در این فصل برای اثبات این مطلب، سه دلیل آورده است: وجوب ، وظایف حسبیه که از این منظر علما باید مراقب باشند تا اختلال نظام پیش نیاید، و تقليل ظلم و تحدید غصب تاجایی که ممکن باشد. وی آن­گاه در بحث «تحدید سلطنت» می‌گوید: 🔹 «مجال شبهه و تشکیک در وجوب تحدید سلطنت جائرة غاصبه از نحوه اولی () به نحوه ثانیه () با عدم مقدوریت از ید آن باقی نخواهد بود، چه، بعد از آنکه دانستی که نحوه اولی هم اغتصاب ردای کبریایی (عز اسمه) و ظلم به ساحت اقدسِ احدیت است و هم اغتصاب مقام ولایت و ظلم به ناحیه مقدسه امامت و هم اغتصاب رقاب و بلاد و ظلم درباره عباد است؛ به خلاف نحوه ثانیه که ظلم و اغتصابش فقط به مقام مقدس راجع و از آن دو ظلم و غصب دیگر خالی است … .» ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=3887 🆔 @asbaat_ir