شهادت امام حسن علیه السلام را به محضر حضرت بقیه الله عج و شیعیان تسلیت عرض میکنیم. 🏴🏴🏴 وقتی جناده از اصحاب امام خدمت امام حسن مجتبی(ع) رسید، دید تشتی مقابل حضرت قرار گرفته و حال حضرت خوب نیست و به خاطر سمی که به آن حضرت خورانده شده بود، منقلب است. وقتی جناده از ادامه حیات حضرت ناامید ‌شد، از حضرت درخواست موعظه می‌کند. متن زیر، روایتی است از زبان جناده که موعظه‌های امام حسن مجتبی(ع) را بازگو می‌کند: ثُمَّ الْتَفَتَ إلَىَّ فَقَالَ: وَ الـله لَقَدْ عَهِدَ إلَيْنَا رسول‌الله صَلَّى الـله عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ إنَّ هَذَا الامْرَ يَمْلِكُهُ إثْنَا عَشَرَ إمَامًا مِنْ وُلْدِ عَلِىٍّ وَ فَاطِمَةَ، مَا مِنَّا إلَّا مَسْمُومٌ أَوْ مَقْتُولٌ. ثُمَّ رُفِعَتِ الطَّستُ وَ بَكَى صَلَوَاتُ الـله عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ. قَالَ: فَقُلْتُ لَهُ: عِظْنِى يَا بْنَ رسول‌الله! قَالَ: نَعَمِ، اسْتَعِدَّ لِسَفَرِكَ وَ حَصِّلْ زَادَكَ قَبْلَ حُلُولِ أَجَلِكَ. وَ اعْلَمْ أَنَّكَ تَطْلُبُ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُكَ، وَ لَا تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذِى لَمْ يَأْتِ عَلَى يَوْمِكَ الَّذِى أَنْتَ فِيهِ. وَ اعْلَمْ أَنَّكَ لَا تَكْسِبُ مِنَ الْمَالِ شَيْئًا فَوْقَ قُوتِكَ إلَّا كُنْتَ فِيهِ خَازِنًا لِغَيْرِكَ. وَ اعْلَمْ أَنَّ فِى حَلَالِهَا حِسَابٌ وَ فِى حَرَامِهَا عِقَابٌ وَ فِى الشُّبُهَاتِ عِتَابٌ؛ فَأَنْزِلِ الدُّنْيَا بِمَنْزِلَةِ الْمِيتَةِ، خُذْ مِنْهَا مَا يَكْفِيكَ فَإنْ كَانَ ذَلِكَ حَلَالًا كُنْتَ قَدْ زَهِدْتَ فِيهَا، وَ إنْ كَانَ حَرَامًا لَمْ يَكُنْ فِيهِ وِزْرٌ، فَأَخَذْتَ كَمَا أَخَذْتَ مِنَ الْمِيتَةِ، وَ إنْ كَانَ الْعِتَابُ فَإنَّ الْعِتَابَ يَسِيرٌ. وَ اعْمَلْ لِدُنْيَاكَ كَأَنَّكَ تَعِيشُ أَبَدًا وَ اعْمَلْ لِآخِرَتِكَ كَأَنَّكَ تَمُوتُ غَدًا. وَ إذَا أَرَدْتَ عِزًّا بِلَا عَشِيرَةٍ وَ هَيْبَةً بِلَا سُلْطَانٍ، فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِيَةِ الـله إلَى عِزِّ طَاعَةِ الـله عَزّ وَ جَلَّ. وَ إذَا نَازَعَتْكَ إلَى صُحْبَةِ الرِّجَالِ حَاجَةٌ، فَاصْحَبْ مَن إذَا صَحِبْتَهُ زَانَكَ، وَ إذَا خَدَمْتَهُ صَانَكَ، وَ إذَا أَرَدْتَ مِنْهُ مَعُونَةً أَعَانَكَ، وَ إنْ قُلْتَ صَدَّقَ قَوْلَكَ، وَ إنْ صُلْتَ شَدَّ صَوْلَكَ، وَ إنْ مَدَدْتَ يَدَكَ بِفَضْلٍ مَدَّهَا، وَ إنْ بَدَتْ عَنْكَ ثُلْمَةٌ سَدَّهَا، وَ إنْ رَأَى مِنْكَ حَسَنَةً عَدَّهَا، وَ إنْ سَأَلْتَهُ أَعْطَاكَ، وَ إنْ سَكَتَّ عَنْهُ ابْتَدَاكَ، وَ إنْ نَزَلَتْ إحْدَى الْمُلِمَّاتِ بِهِ سَآءَكَ. مَنْ لَا تَأْتِيكَ مِنْهُ الْبَوَآئِقُ، وَ لَا يَخْتَلِفُ عَلَيْكَ مِنْهُ الطَّرَآئِقُ، وَ لَا يَخْذُلُكَ عِنْدَ الْحَقَآئِقِ، وَ إنْ تَنَازَعْتُمَا مُنْقَسِمًا ءَاثَرَكَ. (کفایة الاثر، ص226) امام رو به من کردند و فرمودند: به خدا قسم رسول خدا به ما خبر داد که این امر [امامت] به دوازده امام از فرزند علی و فاطمه [علیهماالسلام] خواهد رسید، هیچ یک از ما نیست مگر آنکه یا مسموم و یا کشته می شود. سپس طشت را بلند کردند و ایشان گریستند. به آن حضرت عرضه داشتم: ای فرزند رسول خدا، مرا موعظه کن. فرمودند: بله، برای سفر [آخرت] آماده شو و توشه اين سفر را قبل از فرا رسيدن اجل تحصيل كن، بدان كه تو طالب دنيا هستى و مرگ طالب تو. در اين روزى كه هستى، غم آن روزى كه نيامده مخور! بدان تو از مال بيشتر از قوت و غذاى خود جمع نمي‌كنى مگر اين‌كه براى ديگرى خزانه داری خواهى كرد! بدان در مال حلال دنيا حساب است، و در حرام آن، عقاب و عذاب و درباره شبهه ناك آن عتاب خواهد بود. تو دنيا را نظير يك مردارى فرض كن و به قدر كفايت از آن برگير، اگر اين مقدار كه گرفتى حلال باشد از زهّاد دنيا محسوب خواهى شد، و اگر حرام باشد مسئوليتى ندارى، زيرا گويا از مردار؛ به قدر احتياج استفاده نموده باشى. و اگر عتاب در كار باشد سهل و آسان است. براى دنيا به نحوى كار كن كه گويا تا ابد زنده خواهی بود. و براى آخرت به نحوى كار كن كه گويا فردا خواهى مرد. اگر طالب عزت بدون عشيره و هيبت بدون قدرت هستى، از ذلتِ معصيتِ پروردگار، به سوى عزتِ طاعت او شتاب كن. هر گاه ناچار شدى با مردم رفاقت نمائى با كسى رفاقت كن كه زينت‌بخش تو باشد، اگر خدمتى براى او كردى نگاه‌دار تو باشد، اگر كمكى از او بخواهى یاور تو باشد، اگر سخنى بگوئى تصديق نمايد، اگر بر دشمنى حمله كنى تو را تقويت كند، اگر دستى براى احسان دراز كنى او نيز دراز نمايد، اگر روزگار رخنه‏ اى در كار تو ايجاد كند او آن را مسدود كند، اگر از تو نيكى احساس كند منظور بدارد، اگر از او چيزى بخواهى عطا نمايد، اگر تو ساكت باشى، او شروع به سخن كند، اگر بلائى به او رسيد، تو ناراحت شوى. بايد كسى باشد كه به وسيله او مصيبتى بر تو وارد نشود، و بلاهائى از او به تو نرسد، در موقع حقايق تو را رها ننمايد... @Baraye_Arman