زیر بار غم دوری تو خم شد کمرم سوخته در غم هجران تو پا تا به سرم من زمین گیرم و بی بال و پرم آقا جان بال پرواز بده تا به هوایت بپرم ای که رخسار تو آئینه وجه الله است کاش قسمت بشود تا به جمالت نگرم من کجا و تو کجا؟ لیک گمانم این است در شب نیمه شعبان به تو نزدیک ترم جمکران، سهله، نجف، کرب و بلا، سامرا بهر دیدار تو آقا همه جا می گذرم حیف و صد حیف که از فیض شما محرومم حیف و صد حیف که از خانه تان بی خبرم گرچه نالایقم اما ز خدا می خواهم تو نگاهم بکنی مثل شهیدانِ حرم چون شهیدان، بشوم کاش بلاگردانت چون شهیدان، بشود کاش فدای تو سرم کاش ای کاش که مانند علی وردی ها تا دم مرگ فقط نام شما را ببرم شب میلاد تو ای منتقم کرب و بلا هاتفی گفت حسین و دل من رفت حرم وای از آن دم که به عباس چنین گفت حسین بنگر ای صید به خون خفته چه آمد به سرم گفت برخیز و ببین هلهله لشکر را گفت برخیز و نظر کن که شکسته کمرم مشک بی آب و تن زخمی و بی دستت را من چگونه به سوی خیمه طفلان ببرم مهدی شریفی @ashaarsharifi