اشعار "احمدرفیعی وردنجانی"
حرم سوخت... حرامی شعله افکند و حرم سوخت حریمِ خاندانی محترم سوخت نه تنها خانه‌یِ زهرایِ اطهر(س) تمامِ عالمِ هستی ز غم سوخت علی(ع) با دست‌هایِ بسته می‌گفت: اُمیدم، غمگسارم، یاورم سوخت فقیری در میانِ گریه می‌گفت: خدایا سوختم... بابُ‌الکرم سوخت به جانِ بیت از غم شعله افتاد بیانم،واژه واژه، دم به دم سوخت نشد بنویسم از این بیش دیگر..‌‌‌. به دفتر آتش افتاد و قلم سوخت @asharahmadrafiei
2.7هزار مشاهده