هدایت شده از علی گلی حسین آبادی
چون ابر بخشنده کمی باران بیاور این خاک خشکیده‌ست، قدری جان بیاور هر جا گلی پژمرده شد همراه لبخند لیوان آبی جانب گلدان بیاور پرهیز کن از شب‌نشینی با گناهان قلب خودت را محضر قرآن بیاور از لا به لای موج‌ها این ماه خود را تا ساحل آرامش ایمان بیاور با یا غیاث المستغیثین گفتن خود چتری برای خویش در باران بیاور