. همیشه وقت خداحافظی دلم تنگ است و پای بندگی ما هنوز هم لنگ است دعای از سر عادت و گریه از سر ترس اثر نداشت به قلبی که سخت، چون سنگ است تمام عمر به قلبم رجوع کردم و باز میان منطق و احساس، عقل و دل، جنگ است گذشت ماه خدا و هنوز هم باقیست وجود من که برای تو مایه ی ننگ است تمام آرزویم بود ...، با شما بودن ولی میان من و تو هزار فرسنگ است کلافه هستم از این عیدهای بی موعود و تا نیامدنت آسمان همین رنگ است... ✍ .