واحد شب_دهم_محرم_۱۴۰۲ به سرِ شانه ی من پنجه ی زنجیر افتاد ای خوش آنکس که به دامان غمت گیر افتاد صحبت آن بود که مرگم شب سوم برید چه کنم دست اجل حیف به تأخیر افتاد سرحلقه ی مستان حسین یا سیدالعطشان حسین زنجیر ما در دست توست جانیم سَنَه قوربان حسین ای سایه ی طوبی حسین ای پرچمت بالا حسین دل میبُرم از هرکسی از هرکسی الا حسین **** علم دسته ی تو کعبه ی نورانی ماست تربتت علت هر سجده ی طولانی ماست ما همه دور و بر تکیه مسلمان شده ایم نوکری تو سرآغاز مسلمانی ماست ای دین و ایمانم حسین معنای قرآنم حسین در لا به لای دسته ات کردی مسلمانم حسین جانم حسین جانم حسین ای جان جانانم حسین **** بهتر از خاطره ی کرب و بلا یادم نیست سرخوش آن است که از غصه ی تو بی غم نیست بارها گفته ام و بارِ دگر میگویم هرکه خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست شش گوشه ات عرش بَرین ای نقطه ی پرگار دین ما را ببر کرب و بلا جانِ یل ام البنین جانم فدای بیرقِ سرخِ علمدار حسین کرده دعای فاطمه ما را گرفتار حسین جانم حسین جانم حسین ای جان جانانم حسین ➖➖➖➖➖➖➖