•𓆩⚜𓆪• . . •• #عشقینه •• #یک‌سال‌و‌نیم‌با‌تو #قسمت_صدوپنجاه‌وهشتم احمد جلوی طلافروشی پارک کرد و پیاده شدیم. از پشت شیشه به طلاها خیره شدم. احمد به گوشواره ای اشاره کرد و گفت: اونو ببین ... اون بالایی سمت چپی به جایی که اشاره کرد نگاه کردم و گفتم: خیلی قشنگه ولی زنونه است. به درد نوزاد و بچه نمی خوره احمد اشاره کرد داخل برویم و گفت: برای بچه نمیخوام واسه خودت رویم را تنگ گرفتم لبخندم را زیر چادرم مخفی کردم و گفتم: دستت درد نکنه. ولی اومدیم واسه بچه محمد آقا چشم روشنی بخریم نه برای من. احمد گفت: حالا بیا بریم تو هم برای بچه داداش میخریم هم برای شما هم برای دخترمون وارد طلافروشی شدیم. احمد سلام کرد و با طلا فروش مشغول صحبت شد. من هم سرم را با نگاه کردن به طلاها گرم کردم. احمد یک النگوی کوچک برای چشم روشنی و همان گوشواره ای که نشانم داد را برای من خرید. پولش کم بود و نتوانست برای دختر آینده اش هم طلا بخرد ولی گفت بعدا دوباره می آییم و برای او هم خرید می کنیم. به خانه سوگل رفتیم. دختری سبزه اما به شدت خواستنی در بغل سوگل بود. نامش را فاطمه گذاشته بودند و پدر احمد در گوشش اذان و اقامه گفته بود. احمد که بیرون نشسته بود به شدت ذوق دیدنش را داشت. وقتی نوزاد شیر خورد و شکمش سیر شد مادر احمد او را بغل گرفت بیرون برد و نشان احمد داد. صدای ذوق و قربان صدقه رفتن های احمد به گوش می رسید و لبخند بر لب من و سوگل و باقی مهمان ها نشاند. احمد همین بود. بی خجالت همیشه احساسات واقعی و عمیقش را ابراز می کرد. به نظر من همین او را خواستنی، بزرگ و قابل احترام می کرد. یک ساعتی نشستیم و بعد خداحافظی کردیم و به خانه برگشتیم. احمد ماشین را پارک کرد که پرسیدم: میای خونه؟ سر کار نمیری؟ احمد گفت: نه دیگه میخوام بیام یکم با خانومم وقت بگذرونم. از دل دخترمم در بیارم براش چیزی نخریدم. از حرفش خندیدم و گفتم: فکر نکنم ناراحت شده باشه. _دخترم اگه به مامانش بره خیلی عاقل میشه. معلومه که با این چیزا ناراحت نمیشه. ناراحتم بشه باباش خودش نازشو میخره از دلش در میاره. _این حرفا رو می زنی دلم دختر میخواد. _ان شاء الله که بچه مون دختره نشد هم غصه نخور به زودی بعدش برای دختر یه کاری می کنیم. از حرف احمد داغ شدم و زیر لب استغفار گفتم. احمد بلند بلند خندید و با هم از ماشین پیاده شدیم. وارد خانه که شدیم چادرم را از سرم در آوردم و روی زمین انداختم. احمد که پشت سرم به اتاق آمد مثل همیشه چادرم را برداشت و با احترام تا زد. این رفتارش برایم سوال بود ولی هیچ وقت از او علت این که چادرم را بر می دارد و تا می زند را نپرسیدم. فکر می کردم روی نظم و تمیزی حساس است اما طوری با چادرم برخورد می کرد که انگار یک شیء مقدس یا یک شخصیت بزرگ و قابل احترام است. غرق نگاه به او بودم که داشت چادرم را تا می زد. احمد نیم نگاهی به من کرد و چادرم را سر طاقچه گذاشت و گفت: یه چیزی بگم ناراحت نمیشی؟ ✨لینڪ قسمت اول👇 https://eitaa.com/Asheghaneh_Halal/77174 . . •🖌• بہ‌قلم: #ز_سعدی . . 𓆩مرجع‌به‌روزترین‌رمان‌ها𓆪 Eitaa.com/asheghaneh_halal •𓆩⚜𓆪•