لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمِیزانَ لِیَقُومَ النّاسُ بِالْقِسْطِ (آیه ۲۵ سوره حدید) مردم! جدی ترین تفاوتی که انقلاب اسلامی با تمام حکومت های تاریخ ایجاد کرد، ایجاد عرصه ی حاکمیت مردم بود. ولایت و اخوت فرمولی بود که انقلاب برای حضور مستمر مردم در حاکمیت بدست آورده بود، تا اینکه پای نظام بازار و دولت مدرن به معنای استیت به حکمرانی مردمی ما باز شد، و هرچه پیشتر رفتیم یکی یکی نقش های مردم را کم کردیم و به وظایف و حقوق دولت افزودیم. مدرنیته ای که پس دهه ها تلاش نظری و آزمون خطا برای جامعه سازی و تولید ساختار، مثلا برای نظم جامعه به الگوی پلیس دست پیدا کرده بود، مقابل الگوی کمیته های مردمی انقلاب اسلامی حیران مانده بود، آن همه ساختار در دولت مدرن برای خدمت رسانی مقابل جهاد سازندگی عاجز بود، و سرآمد همه، ارتش های قدرتمند دنیا مقابل الگوی بسیج ما زانو زدند. بعد ما چه کردیم؟! کارمان که تمام شد، با شروع دولت مدرن سازندگی، یکی یکی نقش های مردم را ازشان پس گرفتیم، ساختارهاشان را تا حد ممکن دولتی کردیم، و فرستادیم بروند در آپارتمان های نهایتا ۷۰ متری خود بنشینند و بشوند مصرف کننده ی کارخانه های بزرگ تولیدی ما.. مبادا خانواده، مسکن، و نقش مردم چیزی بجز مصرف باشد. مصرف امنیت، مصرف کالا، مصرف آموزش‌، مصرف فکر... مصرف همه چیز. مردم را از صندلی راننده بلند کردیم گذاشتیم در بوفه، آن انتها. نهایتا حق دارد مطالبه گر باشد. گاهی غر بزند. و البته هنوز صندوق رای برای مشارکت در سرنوشت سیاسی کشور باقیست. البته اگر سیاست بازها و بازی های سیاسی شان بگذارد و تحمل این یکی را داشته باشد. صحیفه امام خمینی (ره) مملو از ارجاع امور به مردم است، در نگاه مقام معظم رهبری جایگاه مردم در مشارکت در حاکمیت بوضوح قابل رویت است. پس چرا امروز دچار شرایطی شدیم که باید به زحمت این باورها را حتی در مردم زنده کرد؟ نهایت و غایت خواسته مردم شده داشتن مسئولینی صادق و خدمتگذار که امور آنها را سروسامان بدهند، مشکلات شهری و محله ای و اقتصادی و غیره را حل کنند. مگر نه اینکه بنا بود صاحب و کارفرما مردم باشند، نه اینکه قرار بود تجارت و مسکن و کشاورزی و .. توسط خود مردم اداره شود، اصلا و اساسا این ساختارهای حاکمیتی توان و تاب این همه وظیفه را دارند؟ در انتهای مدرنیته، در دولت های غربی چقدر این ساختار ها کارکرد داشته؟ امروز مردم آن جوامع از تجربه خود راضی هستند؟ آیا ما انتخاب کردیم به عنوان مردم نقش های خود را به حاکمیت واگذار کنیم؟! آیا انتخاب کردیم دولت مدرن راه درستی برای ماست؟ جلسات چای، جلسه اول،۱۱ آذر ۱۴۰۲