#شرح_نهج_البلاغه (شرح حکمت ۴٢) 💠مطابق اين روايت، امام(ع) هنگامى كه يكى از ياران خود را بيمار مى بيند؛ به او مى فرمايد: 🍃وَقَالَ(ع): لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِي عِلَّة اعْتَلَّهَا: جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ «خداوند اين درد و بيمارى تو را سبب ريزش گناهانت قرار داد» 💠 مى دانيم که درد و رنج ها و بلاها و حوادث ناگوار فلسفه ها متعددى دارد؛ يكى از آن فلسفه ها آمرزش گناهان است. يعنى خداوند مى خواهد بنده صالحش را كه لغزشى داشته در همين دنيا پاك كند تا حساب او به قيامت نيفتد 💠اضافه بر اين، انسان در حال بيمارى توجه خاصى به خدا پيدا مى كند و گاه به ياد مرگ مى افتد و از گناهان خود توبه مى كند و همين بيدارى و آگاهى و توبه نيز سبب ديگرى براى ريزش گناهان اوست. 💠 قرآن مجيد در آیه ۱٢ سوره يونس مى فرمايد:{ وَإِذا مَسَّ الاِْنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً} هنگامى كه به انسان زيان و ناراحتى و بيمارى برسد ما را در هر حال؛ در حالى كه به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده است مى خواند. هر چند براى بعضى اين بيدارى موقتى است و با تغيير احوال و اوضاع و برطرف شدن آن ناراحتى به حال سابق باز مى گردند 💠 بعد علت اینکه چرا فرمود بيمارى سبب سقوط گناهان است و نفرمود؛ پاداش و اجر دارد، بيان مى كند و مى فرمايد: زيرا بيمارى پاداشى در آن نيست؛ ولى گناهان را مى ريزد، همچون ريزش برگ درختان 🍃فَإِنَّ الْمَرَضَ لاَ أَجْرَ فِيهِ، وَلَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ، وَيَحُتُّهَا حَتَّ الاَوراقِ ♻️ادامه دارد... 🌐 @ashora_karbala