✅ اثر برگزیده پویش 📌 ساجده تقی زاده، از شهر شیراز استان فارس 🔹 به ساکتان ماجرای سرخ این روزها.... این چنین که گرفته دست سکوت، دامن خشک ها و ترها را با کدامین خروش پاره کنم چرت سنگین بی خبرها را؟ با چه ذوقی قلم به دست شوم در میان جماعتی خاموش بختک بی تفاوتی خفه کرد عاقبت کورها و کرها را صورتی های ساکت ترسو؛ این هنربندهای بزدل که بر سر سفره ی هنر خوردند بیشتر از همه شکرها را وقت فریاد ساکتند اما گاه خاموشی اند در فریاد روبه دشمن نشسته با لبخند به خودی هم‌زده تشرهارا وسعت یک وطن شده زندان؛ کوچه ها گورهای تو در تو سقفها سنگ قبرهای بزرگ؛ غزه خون میکند جگرها را هی هی مرگ جای لالایی پای گهواره های بی مادر داغ ها پشت داغ خم کرده کمر خسته ی پدرها را جنگلی از درختهای جوان یک به یک روی خاک می افتند باز یک عده قصه می گویند؛ شرح مظلومی تبرها را شارحان کتاب آزادی ! چه شده جوهر قلمهاتان؟ زیر برف ریا نهان کردید باز مثل همیشه سرها را یوم تبلی السرائر است امروز هر که اهل یقین؛ ز جابرخاست به زمین می زند نفاق و ریا باز قوم اگر_مگرها را *** بعد از آن ضربه های بی ترمیم بعد طوفان سرخ الاقصی این صدای خروش مظلوم است که عوض می‌کند نظرها را در افق بعد سرخی این خون لشکر صبح می‌رسد از راه استقامت به مردم غزه میدهد مژده ی ظفرها را... @ashuraee