🛑 مرور خطبه های حضرت زهرا سلام الله علیها (بخش سیزدهم) ◾️ در روزهای سخت بیماری حضرت فاطمه (علیهاالسّلام)، زنان مهاجران و انصار به عیادتش رفتند و عرض کردند: ای دختر پیغمبر، چگونه صبح کردی و با بیماری چه می کنی؟ حضرت زهرا (علیها السّلام) پس از حمد خدا و درود بر پدرش فرمود: 🔹 «اَصبَحتُ واللهِ عائِفَهً لِدُنیا کُنَّ، قالِیَهً لِرِجا لِکُنَّ، لَفَظتُهُم بَعدَ اَن عَجمتُهُم وَ شَنِئتُهُم بَعدَ ان سَبَرتُهُم فَقُبحاً لِفُلُولِ الحَدَّ وَ اللَّعبِ بعدَ الجِدِّ وَ قَرعِ الصَّفاهِ وَ صَدعِ القَناهِ وَ خَطَلِ الآراءِ وَ زَلَلِ الأهواءِ: «لَبِئسَ مَا قَدَّمَت لَهُم أنفُسُهُم أنَ سَخِطَ اللهُ عَلیهِم وَ فِی العَذَابِ هُم خَالِدُونَ» 🔹لا جَرَمَ لَقَد قَلَّدتُهُم رِبقَتَها و َحمَّلتُهُم اَوقَتَها وَ شَنَنتُ عَلَیهِم غاراتِها، فَجَدعاً وَ عقراً وَ بُعداً لِلقَومِ الظّالِمینَ؛ 🔸صبح کردم در حالی که به خدا سوگند دنیای شما را دوست نمی دارم و از مردان شما خشمناک و بیزارم. درون و بیرونشان را آزمودم و نامشان را از دهان خویش به دور افکندم. از آنچه کرده اند، ناخشنودم. چه زشت است کندی شمشیرها و سستی و بازیچه بودن مردانتان پس از آن همه تلاش و کوشش ها! چه زشت است سر بر سنگ خارا زدن و شکاف برداشتن نیزه ها و فساد آرا و اندیشه ها و انحراف آرمان و انگیزه ها! «برای خویشتن چه بد ذخیره هایی تدارک دیدند و پیش فرستادند که خداوند بر آنان خشم می گیرد و در عذاب الهی جاودانه خواهند بود.» 🔸زیرا بدون تردید مسئولیّت سنگین عهد و پیمان الهی در گردنشان همواره سنگینی خواهد نمود. ناچار کار را بدان ها واگذار و ننگ و عدالت کشی را برایشان باز کردم. نفرین بر این مکّاران و دور از رحمت حق باشند ستمکاران!» 🔹 «وَیحَهُم أنّی زَعزَعُوها عَن رَواسِی الرَّسالَهِ وَ قَواعِدِ النُّبُوَّهِ وَ الدَّلالهِ وَ مَهبِطِ الرُّوحِ الأمینِ و الطَّبینِ بِاُمُورِ الدُّنیا وَ الدّین؟ اَلا ذلِکَ هُوَ الخُسرانُ المُبینُ! وَ ما الَّذی مِن اَبی الحَسَنِ؟ نَقَمُوا مِنهُ و اللهِ نَکِیرَ سَیفِهِ وَ قِلَّهَ مُبالاتِهِ لِحَتفِهِ وَ شِدَّهَ وَ طأتِهِ وَ نَکالَ وَقَعَتِهِ وَ تَنَمُّرُهُ فی ذَاتِ اللهِ؛ 🔸وای بر آنان! چرا نگذاشتند حق در مرکز خود قرار یابد؟ و خلافت بر پایه های نبوّت استوار ماند؟ «از خانه ای که جبرئیل در آن فرود می آمد به خانه ی دیگر بردند و حق را از دست علی، که عالم به امور دین و دنیاست گرفتند. «بدانید که این زیانی بزرگ و آشکار است.» چه باعث شد که با علی (علیه السّلام) کینه توزی نمایند و انتقام گیرند؟ چون سوزش تیغ او را چشیدند و پایداری او را دیدند که نسبت به مرگ بی اعتنا بود، دیدند که چگونه بر آنان می تازد و با دشمنان خدا نمی سازد و آنان را عقوبت می کند و خشم علی (علیه السّلام) در راه (رضای) خداست. @ashuraee