🔷 ✅ کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست بلکه حرام است، خواه این یقین و خوف از تجربه‌ی شخصی حاصل شده باشد یا از گفته‌ی پزشک امین یا از منشأ عقلایی دیگر. ✅ پزشکانی که بیماران را از روزه گرفتن به دلیل ضرر داشتن منع می‌کنند گفته‌ی ایشان در صورتی معتبر است که اطمینان آور باشد یا باعث خوف ضرر شود و در غیر این صورت اعتباری ندارد. ✅ در صورتی که بیماری تا سال آینده ادامه داشت، وظیفه ای برای روزه ندارد و باید به جای آن برای هر روز یک مد طعام (‌750 گرم، معادل ده سیر طعام از قبیل برنج، آرد، گندم، خرما و کشمش می باشد) به فقیر بدهد. 🔷 ^√^√^√^√^√^√^√^ ◀️ رسانه تخصصی فقه واحکام 🔷 https://eitaa.com/ask_ahkam