کربلا، نتیجه بحران معنویت و بینش اجتماعی قال امام حسین (ع): «الناسُ عبیدُ الدنیا و الدین لعق علی السنتهم یحوطونه مادرَّت معایشُهم فاذا مُحَّصوا بالبلاء قَلَّ الدَیّانون» «مردم بندۀ دنیایند و دین بر زبانشان می‌چرخد و تا وقتی زندگی‌هاشان بر محور دین بگردد، در پی آنند، امّا وقتی به وسیلۀ «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک می‌شوند.» جامعه شناسی سال ۶۱ قمری در بیان حضرت نشان از فاجعه ای است که در پی دنیامداری و ارتجاع معنوی مردم بوجود آمده است. دوقطبی دین و دنیا و مصادره دین به کام دنیا، همان منطق لذت گرا و هدونیستی است که حاصل جهان بینی تقلیل یافته و ایدئولوژی تحریف شده آن جامعه می باشد. بینش مردم تحت تاثیر قلم بدستان و صاحبان کرسی و کالج و ارباب تریبون و رسانه دچار تحدید و تحریف گشته و به مرور منطق دنیا بر فلسفه دین سایه افکنده و تقدس زدایی از مذهب و سکولاریسم سیاسی_اجتماعی رقم خورده است. "الناس عبیدالدنیا" حاصل تفکری است که نظام سلطه برای پایداری سلطنت و بقای هژمونی اش پایه ریزی کرده و به مرور در یک چرخه فرهنگی_رسانه_ای، در بدنه اجتماعی تزریق نموده است. طبیعتا مثلث تهدید و تطمیع و تبلیغ برای به انزوا کشاندن و ساکت نمودن اهل فکر و نخبگان جامعه بخشی از پروژه عرفی شدن دین و تغییر ذایقه عمومی مردم می باشد. بالاخره مهندسی اجتماعی با تغییر ذایقه عوام با چاشنی سکوت خواص به مرور محقق می شود و به ثمر می نشیند. رونق چرخه معنویت در جامعه از دنیامدار شدن و حاکمیت منطق لذت در میان عموم مردم جلوگیری می کند و درثانی، شجاعت و جسارت را در وجود نخبگان جامعه جهت ایفای نقش روشنگری و افشای فساد و ظلم زنده نگه می دارد. #تحلیل ۱ از واقعه عاشورا علیرضامحمدلو @andisheengelabi