🔎مذاکره با شیطان، ساده لوحی و بازی در زمین سوخته 🔴امروزه برای رسیدن به ساحت تصمیم گیری سیاسی و طراحی برنامه اقدام، ریل گذاری رسانه ای لازم است. امثال حجاریان با تاختن بر کیهان و شریعتمداری، پازل انگاره سازی مقدماتی را برای اقدام آتی دولت اعتدال برای طرح دوباره پروژه مذاکره که منوط به نتایج انتخابات آمریکاست بر عهده گرفته اند. 🔸 برای فهم درستِ نیت شوم این ریل گذاری و عقبه ماجرا، ضروری است که بدانیم، تفکر مستکبر و روح استکبار هرکجا که بوده و در هرساحتی که مستقر باشد، نگاهش از بالا به پایین و است. اساسا نباید از این طرز فکر توقع روابط برد_برد داشت و شرط بقایت در قبال چنین اندیشه ای آن است که باج حداکثری برای بقای حداکثری آنهم بشرطها و شروطها که گاو شیرده باشی و عامل سواری بیشتر. 🔹اساسا عدالت امری عقلایی است و پایه اش انسانی و روحش معنوی. یعنی شرط تحقق و "علت محدثه و مبقیه عدالت، عقلانیت و معنویت است" والا که یا محقق نمی شود و یا پایدار نمی ماند. 🔸از طرفی نیز اندیشه امپریالیستی برنمی تابد که در حق و حقوق، مساوی با دیگران از خودش را نصیب گردد و اساسا جرزن بوده و پای هیچ مذاکره ای نمی نشیند الا اینکه گام بعدی اش تسلط و هژمونی بیشتر باشد والا که خلاف روح حاکم بر سلطه جویی خواهد بود و حاشا که نظام ظلم برای تکثیر ظلمت، چشم بسته و بی برنامه عمل کند. 🔹فراموش نباید نمود که میز مذاکره برای افراد و نظام هایی است که پیش فرضشان تغلیب و تغلب نبوده و پس و عقبه ذهن هایشان آپارتاید و انحصارطلبی و الیگارشیک و اشرافیت سالار نبوده و مهره های شطرنجشان رنگ خیانت نداشته باشد. 🔸اساسا اگر اقدامات سیاسی طرف مقابل را بریده از اندیشه های فلسفی اش بدانیم، قطعا دچار خواهیم شد و از دست چدنی زیر دستکش مخملی غفلت خواهیم کرد. کسی که و داشته باشد قطعا برای کشاندن شما به میز مذاکره برنامه ها خواهد داشت.از تمام گزینه های روی میزش بهره خواهد برد تا حریفش را کند و از مسیر عدالت خواهی منحرف نماید. 🔹تحریم ملت و تهدید دولت و تلقین نتوانستن، توهین به مکتب و تحریک احساسات عمومی برای عقب نشینی از آرمانگرایی، و قحطی مصنوعی با اقدامات ضدامنیتی، پیگیری پروژه نفوذ و جهت اتخاذ بدترین تصمیمات در حساس ترین برهه ها و تحریف مبانی و ترویج روایت غلط از موضوعات همگی یعنی مذاکره با ساده لوحی بوده و بازی در زمین سوخته است. 🔸روز ۱۳ آبان که به درستی روز مبارزه با نامگذاری شده است فرصتی است برای مرور و بازخوانی گفتمان حاکم بر سیاست و روابط بین الملل آمریکایی و چه متین گفت آن حکیم که "خوشابحال ملتی که کودکانش تاریخ می خوانند و چون بزرگان می اندیشند و بدابحال ملتی که بزرگانش تاریخ نمی دانند و کودکانه می اندیشند". ✍علیرضامحمدلو @andisheengelabi