، ازمحل‌هاى فرماندهى امام هنگام ظهور در روايات متعددی تعبير «فسطاط» به معناى خيمۀ بزرگ، جايگاه فرماندهى و هدايت و اعزام نيروها، به وسيلۀ امام در هنگام ياد شده؛ 🌕 امام علیه السلام: امام خود را بشناس كه چون او را شناختى زيانى به حال تو نخواهد داشت كه اين كار(امر ظهور) پيش بيفتد يا پس؛ زيرا خداى عزوجل ميفرمايد:«يَوْمَ‌ نَدْعُوا كُلَّ‌ أُنٰاسٍ‌ بِإِمٰامِهِمْ‌» پس هر كس امام خود را شناخت مانند كسى است كه در خيمۀ حضرت عليه السلام باشد. 🌕 امام باقر علیه السلام: براى كسى كه در انتظار امر -فرج و ظهور- ما مرده است زيانى نيست -چه زيانى است- كه در ميان خيمۀ حضرت مهدى نمرده است. اِعْرِفْ إِمَامَكَ فَإِذَا عَرَفْتَهُ لَمْ يَضُرَّكَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأمْرُ أَمْ تَأَخَّرَ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقُولُ يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنٰاسٍ بِإِمٰامِهِمْ فَمَنْ عَرَفَ إمَامَهُ كَانَ كَمَنْ هُوَ فِي فُسْطَاطِ اَلْقَائِمِ 📗غيبت نعمانی، ب ۲۵، ح۷ مَا ضَرَّ مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِأَمْرِنَا أَلاَّ يَمُوتَ فِي وَسَطِ فُسْطَاطِ اَلْمَهْدِيِّ وَ عَسْكَرِهِ