هر صبح در بازار دنيا به "خوشبختی" چوب حراج مي زنند .. اینکه ما قدم برنمیداریم و قیمت پیشنهاد نمیکنیم ؛ داستان دیگریست ... "خوشبختی" پیداکردنی نیست ، بدست آوردنيست ... ایا دسترسی اسان به خوشبختی را باور داریم یا نه؟ این واقعیت مهمی است که باور داشته باشیم که وجود انسان فقط لایق خوشبختی است و بس، بشرطی که تعاریفی درست از ان بشرح زیرداشته باشیم: *خوشبختی یعنی در لحظه زندگی کردن ،*خوشبختی یعنی، نگاهی متفاوت داشتن به زمان *خوشبختی یعنی بجای کشتی گرفتن با دیگران و پیروز شدن بر انان، با خود کشتی بگیریم و خود را زمین بزنیم و از خرابه های وجود خود اغوش مان را با عشق بسوی دیگران بگشاییم. *خوشبختی یعنی، در خود ظرفیت سازی برای به صفر رسوندن توقع و انتظارات مان از دیگران *خوشبختی یعنی، توجه داشتن صرف به «بودن» و درک عظمت ان، بجای هدف قرار دادن «داشتن» بعنوان اساس خوشبختی *خوشبختی یعنی، متولد شدن از جهان ذهن و خود را برابر با محتوی ذهنی ( تحلیل، شناخت، تصور، تفکر و امثالهم) ندانستن و بقول حضرت مولانا : بی حس و بی گوش و بی فکرت شوید تا خطاب ارجعی را بشنوید و... که البته شرط تحقق این نوع از خوشبختی جدا شدن از روزمرگی است. شما در مورد خوشبختی چگونه فکر میکنید؟ امیدوارم در مورد توصیفات بالا در خصوص خوشبختی با حقیر هم عقیده باشید.