📄 بررسی ادله جواز یا حرمت تولید و انباشت سلاحهای کشتار جمعی در اسلام بر آمادگی دفاعی در برابر دشمنان تأکید فراوانی شده است یک جنبه از این آمادگی مجهز شدن به انواع و اقسام ابزارآلات جنگی و دفاعی است برخی از این ابزارآلات سلاحهای نامتعارفی مانند سلاحهای هسته ای و شیمیائی اند که به دلیل غیر قابل مهار بودن آثار آنها و قدرت تخریبی بسیار شدیدی که دارند سلاحهای کشتار جمعی نامیده می شوند سؤال اساسی این است که صرف نظر از جواز یا عدم جواز استفاده از این نوع سلاحها در جنگ آیا از نظر شرعی تولید و انباشت این نوع سلاحها جایز است؟ و حکومت اسلامی می تواند به منظور آمادگی دفاعی در برابر دشمنان اقدام به تولید و انباشت این سلاحها کند؟ اگر چه ظاهر برخی از آیات و روایات دلالت بر جواز بلکه لزوم تولید و نگهداری این نوع سلاحها به منظور حفظ آمادگی دفاعی در برابر دشمن می کند لکن با توجه به هدف نهائی این آمادگی که ایجاد صلح و امنیت است می توان گفت مجهز شدن به این سلاحها با این هدف منافات داشته و مشمول این ادله نیست از طرف دیگر از آنجائیکه اولاً تولید و انباشت و افزایش توان تخریبی این سلاحهای بسیار خطرناک خود عامل خوف و هراس در جامعه بشری و بر هم زدن امنیت و آرامش روحی جامعه است و ثانیاً داشتن این سلاحها قدرت آفرین نبوده و امنیت حاصل از آن یک امنیت کاذب است و به همین دلیل ضامن تحکیم و حفظ قدرت های دارنده آن نیست؛ لذا تولید و انباشت این سلاحها کاری بیهوده، پرهزینه و پردردسر و مصداق اسراف و تضییع اموال بیت المال بوده و جایز نمی باشد. ✍ مهدی ربانی   ✍ عباسعلی روحانی #استادیار @AssistantProfessor