📄 تأملی در مخل اطلاق بودن وجود قدر متیقن در مقام تخاطب (با تأکید بر مبانی اصولی محقق خوانساری) استخراج و استنباط مبانی اصولی برخی از فقها که در میان آثار به جای مانده از آنها کتب اصولی وجود ندارد، خود اهمیت ویژه دارد. نویسندگان پس از تتبع در کتب اصولی فقهای امامیه و اثر فقهی محقق خوانساری(جامع المدارک فی شرح مختصر النافع) بر آن شده اند که دلالت لفظ مطلق بر اطلاق بالوضع نبوده؛ بلکه به کمک دلیل عقل و از طریق مقدمات حکمت است، و این مقدمات حکمت متشکل از: امکان اطلاق و تقیید، نبود قرینه بر تقیید، در مقام بیان بودن متکلم و عدم انصراف لفظ مطلق به بعضی از افراد است؛ از این رو در تمسک به اطلاق نیازی به انتفای قدر متیقن در مقام تخاطب نبوده؛ بلکه اساساً قدر متیقن در مقام تخاطب امری بیمعناست. ✍ زهرا تجریشی   ✍ محمدتقی قبولی درافشان  ✍ عباسعلی سلطانی #استادیار @AssistantProfessor