📄 واکاوی فقهی حقوقی ضمان در کتمان بیماری‌های مسری کتمان بیماری‌های مسری سبب شیوع و ابتلای‌ آن‌ها می‌شود که این نیز ضررهای بزرگی را به اعضای جامعه تحمیل می‌کند، ازاین‌رو سؤال درباره ضمان کتمان و ادله و مبنای آن طرح می‌شود، برهمین‌اساس این مقاله برای نخستین‌بار با روش تحقیق توصیفی تحلیلی و اسناد کتابخانه‌ای و رویکرد فقهی حقوقی به پاسخ این سؤال پرداخت. براساس ادله و مبانی مختلفی ازجمله قاعده نفی ضرر، قاعده لزوم دفع ضرر محتمل، عمومات و اطلاقات ادله ممنوعیت قتل و اصل‌ احتیاط، کتمان بیماری‌های مسری حرام و ممنوع است. براساس ادله و مبانی گوناگونی ازجمله قاعده اتلاف، قاعده تسبیب، قاعده غرور، قاعده ممنوعیت کتمان حقیقت، قاعده لزوم ارشاد جاهل، قاعده تعهد ایمنی و قاعده تعهد به مراقبت متعارف، کتمان‌کننده بیماری مسری ضامن زیان و مرگ دریافت‌کننده بیماری از وی است و دیه از مال او دریافت می‌شود. انتقال‌دهنده بیماری با افشای بیماری خویش برای دیگران طبق قاعده تحذیر، قاعده اقدام و قاعده قوی‌تر بودن مباشر از سبب، ضامن بیماری و اتلاف یا اضرار دریافت‌کننده آن نخواهد بود. حکم به ضمان در انتقال بیماری‌های مسری از مستقلات عقلی و سیره عقلاء است و حکم شرع در آن ارشادی و امضایی است. ✍ دکتر اکبر محمودی استادیار دانشگاه بین المللی المصطفی و مدرس خارج حوزه @AssistantProfessor