🌸بسم الله الرحمن الرحیم🌸 ❇️٣- اظهار خوشحالى هنگام گناه: لذت بردن از گناه و شادمانى هنگام انجام گناه، از امورى است که گناه را بزرگ مى کند و موجب کيفر بيشتر مى شود. در اينجا به چند روايت توجه کنيد: اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود: «شر الاشرار من تبهّج بالشر»( ( غرر الحكم، ج١ ص٤٤٦)؛ «بدترين بدها کسى است که به انجام بدى خوشحال گردد.» و نيز فرمود: «مَن تَلذّذ بمعاصِى الله ذُلّ»( ( فهرست غرر، ص١٣٠)؛ «کسى که از انجام گناه، لذت ببرد خداوند ذلّت را به جاى آن لذّت به او مى رساند.» امام سجاد عليه السلام فرمود: «إيّاك و ابتهاج الذّنب فانّه أعظم من رکوبه»( ( بحار، ج٧٨ ص١٥٩)؛ «از شاد شدن هنگام گناه بپرهيز، که اين شادى بزرگتر از انجام خود گناه است.» و نيز فرمود: «حلاوة المعصية يفسدها اليم العقوبة»( ( بحار، ج٧٨ ص١٥٩) «عذاب دردناك گناه شيرينى آن را تباه مى سازد.». و از سخنان امام سجاد عليه السلام است: «لا خير فى لذّة من بعدها النّار»( ( بحار، ج٧٨ ص١٥٩)؛ «در لذتى که بعد از آن آتش دوزخ است خيرى نيست.» رسول اکرم صلى االله عليه وآله فرمود: «من اذنب ذنبا و هو ضاحك دخل النار و هو باك»( ( مشكاة الانوار، ص٣٩٤، وسائل الشيعه، ج١١ ص١٦٨)؛ «کسى که گناه کند و در آن حال خندان باشد وارد آتش دوزخ مى شود در حالى که گريان است.» 📚منبع:کتاب گناه شناسی 📖ص۱۲.