علامه مجلسی از زبان ام کلثوم نوشته: از امّ كلثوم نقل شده كه فرمود: شب نوزدهم ماه رمضان پدرم به خانه آمد به نماز ايستاد. من براى افطارش دو قرصه نان جو با كاسه ‏اى از شیر و مقدارى از نمك گذاشتم؛ وقتی امام از نماز فارغ شد، چون آن غذا را دید گریه کرده و فرمود: اى دختر، براى من در يك طبق دونان خورش حاضر كرده ‏اى؟ مگر نمى ‏دانى كه من متابعت برادر و پسر عمّ خود رسول خدا میکنم، اى دختر، هر كه خوراك و پوشاك او در دنيا نيكوتر است ايستادن او در قيامت نزد حقّ تعالى بيشتر است، اى دختر، در حلال دنيا حساب است و در حرام دنيا عذاب. سپس برخى از زهد حضرت رسول تذكره فرمود، آنگاه فرمود: به خدا سوگند افطارنكنم تا ازاين دو خورش يكى را بردارى، پس من كاسه شیر را برداشتم و آن حضرت اندكى از نان جو با نمك تناول فرمود و حمد و ثناى الهى به جا آورد و برخاست و به نماز ايستاد، پيوسته مشغول ركوع و سجود بود و تضرّع و ابتهال به درگاه خالق متعالى مى ‏نمود و نقل شده كه: آن حضرت در آن شب، بسيار از خانه خود بيرون مى‏ رفت و داخل مى‏ شد و به اطراف آسمان نظر مى‏ كرد و سوره يس را تلاوت فرمود و مى‏ گفت: اللّهمّ بارك لى فى الموت. يعنى: خداوندا مبارك گردان براى من مرگ را، و بسيار مى‏ گفت: انّا للّه و انّا اليه راجعون. و كلمه مباركه لا حول و لا قوّة الّا باللّه العلىّ العظيم را بسيار مكرّر مى‏ كرد و بسيار صلوات‏ مى‏ فرستاد و استغفار مى‏ نمود مجلسی بحارالانوار ج ۴۲ ص ۲۷۶؛ جلاءالعيون ص ۳۳۶؛ شیخ عباس قمی منتهی الآمال ج ۱ص۴۱۷ شما هم دعوتید به کانال آستان وصال👇👇👇 https://eitaa.com/astanevesal