#سیدالشهدا_علیه‌السلام_ولادت در تعیین سال ولادت سیدالشهدا علیه‌السلام نیز همچون ائمه دیگر اختلاف نظر وجود دارد عده ای از مورخین سال ولادت را سوم هجرت و عده ای سال چهارم هجرت اعلام کرده‌اند. در تعیین روز ولادت نیز سه روایت مختلف وجود دارد؛ 1️⃣ اولین و مشهورترین روایت آن است که ولادت آن حضرت در سوم ماه شعبان سال چهارم یا پنجم هجرت و در شهر مدينه بوده است، (شیخ مفید، مسار الشیعه ص ۶۱، شیخ طوسی، مصباح المتهجد ج ۲ ص۸۲۶، علامه طبرسی، اعلام الوری ج۱ ص۴۲۰، شیخ کفعمی، المصباح ص ۵۱۳، ابوریحان بیرونی آثارالباقیه ص ۵۳۱، سیدبن طاوس، اقبال الاعمال ج ۲ ص ۶۸۹، علامه مجلسی جلاءالعیون ص ۴۷۵، شیخ عباس قمی منتهی الآمال ص ۶۵۹) . همچنین در توقيع حضرت صاحب الامر (عج) كه به قاسم بن علاء همدانى نوشته است آمده است كه ولادت آن حضرت در روز پنجشنبه سيّم ماه شعبان بوده « مصباح المتهجّد،ص ۷۵۸» 2️⃣ در روایت دومی ولادت آن حضرت در پنجم ماه شعبان ذکر شده است. ( شیخ مفید، الارشاد ج۱ ص ۲۷، علامه طبرسی، اعلام الوری ج۱ ص۴۲۰، شیخ طوسی، مصباح المتهجد ج ۲ ص۸۵۲، ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب ج ۴ ص ۷۶، محدث اربلی، کشف الغمه ج ۲ ص ۳، سیدبن طاوس، الهوف ص ۱۳،یوسف شامی، الدر النظیم ص ۵۲۵، علامه مجلسی، بحارالأنوار ج ۴۳ ص ۲۶۰، علامه مجلسی جلاءالعیون ص ۴۷۵، شیخ عباس قمی منتهی الآمال ص ۶۵۹) 3️⃣ شیخ مفید، شيخ طوسى سید بن طاوس و دیگر مورخین در گزارش سومی نوشته‌اند كه: ولادت آن حضرت در آخر ماه ربيع الاوّل در سال سوم هجرت‏ بوده است ( شیخ مفید، المقنعه ص ۴۶۷، علامه طبرسی، اعلام الوری ج۱ ص۴۲۰، شیخ طوسی، التهذیب ج۶ ص ۴۱، سیدبن طاوس، الهوف ص ۱۳، علامه مجلسی، بحارالأنوار ج ۴۴ ص ۲۰۰، علامه مجلسی جلاءالعیون ص ۴۷۵، شیخ عباس قمی منتهی الآمال ص ۶۵۹ و فیض العلام ص ۲۸۸ ) ***** كلينى به سند معتبراز امام صادق علیه‌السلام روايت كرده است كه امام حسين علیه‌السلام از فاطمه سلام الله علیها وهيچ زن ديگر هم شير نخورد، او را به خدمت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم آوردند، حضرت انگشت ابهام خود را در دهان او می‌گذاشت، از ابهام آن حضرت آن قدر می‌مكيد كه دو روزو سه روز او را كافى بود، پس گوشت و خون آن حضرت از گوشت و خون رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم روئيد، و هيچ فرزندى شش ماه متولّد نشد كه بماند به غير از عيسى بن مريم و حسين بن على « شیخ کلینی، الكافى ج ۱ ص ۶۵» ابن بابويه به سند معتبر می‌نویسد: صفيّه دختر عبد المطّلب گفت: من قابله امام حسين علیه‌السلام بودم، چون آن حضرت متولد شد، حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود كه: اى عمّه بياور فرزند مرا، گفتم: يا رسول اللّه هنوز او را پاكيزه نكرده ‏ام، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: تو او را پاكيزه می‌كنى؟! خدا او را پاكيزه و مطهّر گردانيده است چون به خدمت آن حضرت بردم، او را در دامن گذاشت و زبان مبارك خود را دردهان او داخل كرد و او می‌مكيد، چنان می‌دانم كه شير و عسل از زبان آن حضرت در دهان او جارى شد، پس ميان دو ديده او را بوسيد و به من داد، گریه کردند و ‏فرمودند كه: خدا لعنت كند گروهى را كه تو را شهيد كنند، سه مرتبه اين را فرمودند، گفتم: پدر و مادرم فداى تو باد كه او را خواهد كشت؟ فرمود: باقيمانده گروه ستم ‏كننده از بنى اميّه.« امالى شيخ صدوق، ص ۱۱۷، بحار الانوار ج ۴۳ ص ۲۴۳» لینک کانال در ایتا https://eitaa.com/astanevesal