مُسَمَّط به قالب شعری گفته می‌شود که شاعر ابتدا به اختیار خود چند مصراع هم‌ قافیه ( می‌تواند ۲، ۳، ۴ ، ۵ ، ۷ مصرع باشد ) می سراید و در پایان آن یک مصراع دیگر با قافیه ای متفاوت می‌آورد که به مجموع این چند مصرع یک رشته یا یک بخش از قالب شعری مسمط گویند. در واقع چند مصرع اول ( ۳، ۴ ، ۵ ، ۶) که دارای قافیه مشترک هستند را ( بند مسمط يا تسميط ) و يك مصراع آخر که قافيه ای مجزا دارد را ( رشته مسمط يا مصراع تسميط ) گویند. نکته : چند مصراع اول هر بند که قافیه مشترک دارند می‌تواند در بندهای بعدی قافیه مستقل دیگری داشته باشند اما مصرع آخر که همان رشته مسمط نام دارد باید در تمامی بندها هم قافیه باشد چرا که این مصرع رشته ارتباط بین بخش ها با یکدیگر هستند. انواع مسمط: به مسمط هايي كه بند مسمط و رشته ي مسمط آن ها، مجموعا سه مصراع باشند مسمط مثلث می‌گويند، همين طور به چهار مصراعي مسمط مربع و به پنج مصراعي مسمط مخمس وبه شش مصراعي مسمط مسدس و به هشت مصراعی مثمن می‌گويند. بدين ترتيب مسمط حداقل مثلث و حداكثر مثمن است اما بیشتر نوع مسدس آن سروده می‌شود. مانند مسمط های منوچهري كه همه مسدس هستند. نمودار قرار گرفتن قافیه در شعر مسمط ----------ن ------------ن ----------ن ------------ن ------------ن -----------ک ----------م ------------م ----------م ------------م ------------م -----------ک ادامه مبحث و نمونه های شعر مسمط در فایل بعدی 👇👇