بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «جوادالائمه (ع)» روز شنبه، ١۴٠٠/١١/٢٣ مناسبت روز: امروز سالروز میلاد مسرور دردانه خورشید طوس، و نهمين سرچشمه جود، حضرت جوادالائمه (ع) است؛ همچنین در تقویم‌الائمه (ع)، امروز، به‌عنوان سالروز ولادت با سعادت حضرت باب الحوائج علی اصغر (ع) نیز ثبت شده، لذا سخن امروز را با تبریک و تهنیت این روز گرامی و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ مطالعه سیره و زندگى ائمه اطهار(ع) و توجه به تلاش‌های علمى، اجتماعی و سیاسى آنان، نشان می‌دهد که آن بزرگواران، چشمه‌های جوشان معرفت و گنجینه‌های علوم الهى هستند که چون چراغى پرفروغ و خاموش نشدنى در وادى جهل و ظلمت، پرتوافشانى کرده و در عرصه علم و دانش، تاریکى جهل را از بین برده و در حوزه های اجتماعی و سیاسی، امید حق ستیزان را نومید ساخته‌اند! ✍️ امام جواد(ع) نیز همانند دیگر امامان معصوم، داراى کمالات والای علمى و اندیشه‌های اجتماعی و سیاسى در مرتبه‌ی اعلى بوده‌اند که بعد از شهادت پدر بزرگوارشان، در سن ٧ سالگی، امامت و رهبرى شیعیان را به عهده گرفته و به رغم مشکلات حادّ جامعه مسلمین، نقش ویژه‌ای در راه گسترش دانش و فرهنگ حیات‌بخش اسلام ایفاء نموده‌اند؛ حضرت جواد (ع) در دوره‌اى، امامت خویش را آغاز کردند که به رغم اقتدار شیعیان، جامعه اسلامی از یک طرف، گرفتار چالش‌های عمیق عقیدتى و سیاسی، و از طرف دیگر با خلافت مکارترین خلیفه عباسی یعنی «مأمون» روبرو بود! در این دوران سخت، که «مأمون» از یک سو، به دلیل بدنامى بعد از شهادت امام هشتم، و از سوی دیگر، به دلیل قدرت گرفتن شیعیان، متزلزل شده بود، حضرت جوادالائمه (ع) را نیز مجبور کرد که همانند پدر گرامیشان، در قدرت با او سهیم شوند! امام جواد (ع) نیز به ناچار «ولایتعهدى» را مانند پدرشان پذیرفته و شرط نمودند که هرگز در هیچ یک از کارهای حکومتی دخالت نکنند! و با این شرط، مشروع بودن حکومت خلیفه‌ی عباسی را با سؤال روبه رو نمودند! و نقشه مأمون که درصدد کسب مشروعیّت بود را ناکام گذاشتند! اما مأمون که به گواهى تاریخ، مکّارترین و منافق‌ترین خلفای عباسى بوده، ضمن تزویج دخترش به امام جواد (ع)، با تشکیل مکرر جلسات مناظره با علماء و دانشمندان ادیان و مکاتب و مذاهب مختلف، سعی در کسب مشروعیت و همچنین شکست حضرت و در نهایت سقوط مذهب تشیّع داشت! ولی امام جواد (ع) در حالی که سنین کودکی را پشت سر می‌گذاشتند، با اقتدار تمام، در برابر تمامی دسیسه‌های و مکرهاى باطل دستگاه عباسی ایستادند و حقانیّت مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را به اثبات رساندند؛ ✍️ مسأله مخاطره‌آمیز دیگری که در این مقطع حسّاس، شیعیان را تهدید مى‌کرد، ایجاد مکاتب انحرافی و مخصوصاً قدرت گرفتن و پیشرفت «مذهب معتزله» بود! پیروان این مکتب خودساخته و منحرف، دستورات ومطالب دینى را به عقل خویش عرضه می‌نمودند و آنچه را که عقلشان صریحاً تأیید مى‌کرد، می‌پذیرفتند! و بقیه‌ی مطالب دین را انکار مى‌کردند! و از آنجاکه نیل به مقام امامت در سنین خردسالى با عقل ظاهربین آنها، سازگار نبود! آن را انکار کرده و برای اثبات حقانیت خود، پرسش‌های بسیار دشوار و پیچیده‌اى را مطرح مى‌کردند تا به پندار خویش حضرت جواد(ع) را در میدان رقابت علمى و سیاسى شکست دهند! امّا حضرت جوادالائمه (ع) با پاسخ‌های قاطع و استدلال‌های قوى از همه‌ی این سؤالات و مناظره‌ها، سربلند بیرون آمده و هرگونه تردید در مورد امامت خویش را از بین برده و «اصل امامت» را بیش از پیش تثبیت نموده و به آن‌ها اثبات کردند که برخوردارى از منصب الهى امامت با کودکی حضرت هیچ‌گونه مغایرتی ندارد! ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «امام جواد (ع)، مظهر مبارزه‌ی با باطل بود، او کوشش‌گر برای حکومت الله بود...» (۱۳۷۶/۶/۱۷‌)؛ «او نمودار و نشانه‌ی مقاومت بود! انسان بزرگی که تمام دوران کوتاه زندگیش با قدرت مُزَوّر و ریاکار خلیفه‌ی عباسی"مأمون" مقابله و معارضه کرد و هرگز قدمی عقب‌نشینی نکرد و تمام شرایط دشوار را تحمل ‌نمود و با همه‌ی شیوه‌های مبارزه‌ی ممکن، مبارزه کرد...» (۱۳۶۰/۲/۲۵) 🔷🔸💠🔸🔷 @astanfatemi