بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم وَ بِه نَستَعین إِنَّهُ خَیرُ ناصِرٍ وَ مُعین و صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَيِّدِنا وَ نَبِیِّنَا أَبِی ‌الْقَاسِمِ مُحَمَّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ وَ أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّين از اخبار و روایات برمی آید که لباس عزا، خصوصا عزای اباعبدالله باید لباس مخصوصی باشد؛ یعنی این که لباس عزا در محرم باید نشانه ی حزن و اندوه باشد و از نظر رنگ هم رنگ مشکی رنگ ماتم و عزاست و در سیره ی اهل بیت(ع) بوده که در عزای سید الشهدا(ع) سیاه پوشیدند. منهال بن عمرو اسدی نقل می کنند که پس از خطبه ی تاریخی و آتشین حضرت سجاد(ع) در مسجد جامع دمشق، برخاستم و خدمت امام سوال کرد: "حالتان چطور است؟ ای فرزند رسول الله. امام(ع) فرمودند حالم چگونه باشد؟! حال کسی که پدرش به قتل رسیده. و اهل و عیالش را اسیر کرده باشند. من و همه ی اهل بیتم لباس سیاه عزا پوشیده‌ایم و پوشیدن لباس نو برما روا نیست. ونیز سلیمان بن راشد از پدرشان نقل می کنند: امام سجاد(ع) را دیدم درحالی خطبه می خواند جبه ای (جبه به معنای قبا) سیاه رنگ و جلو باز پوشیده بودند." یعنی لباس حضرت هم به رنگ مشکی بود و هم این که یقه اش باز بود که نشان عزا داری است. وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِين‏ #هرخانه_یک_حسینیه @tarighe_karbala @atabe_ir