اینجا کعبه نبود تا صدای "انا المهدی" شنیده شود. اینجا تهران استادیوم یکصد هزار نفری فرمانده را صدا میزدند و او را طلب می‌کردند. و "جوابِ سلام فرمانده" بود که این همه عشق را یکدل و یکجا جمع کرده بود... مگر شرط ظهور "بیداری" و "منتظر بودن" نیست تا مهدی ظهور کند، همه منتظر و بیدار بودند و یکصدا مهدی را صدا می‌زدند. حماسه‌ای دیگر که نه در استادیوم و نه در ایران در عالم خلق شد.