شکوفایی روزت را سپاس میگویم که تاریکی شب را پایان می بخشد و تاریکی شب را نظاره گرم که هیاهوی روز را سرانجام است؛ در این میان این "من" هستم که بالا میروم؛ پایین می آیم ؛ خوشحال و غمگین می شوم؛ تهی و سرشار می شوم و باز.... همان میشوم که بودم، بنده ای در درگاه تو که بی "تو" هیچ فرازی را فرود نیابد و از هیچ غمی به شادی راه نیابد و از هیچ خالی ای سرشار نگردد؛ ای حضرت عشق بندگی ام را بپذیر. ⚘کانال👈 عطرِظهورِمولا