یادش به خیر آن روزها که هر گاه اراده میکردیم به زیارت امام رضا علیه السلام میرفتیم، یا هر گاه دلمان می‌گرفت به امامزاده ای میرفتیم و از فشار مشکلاتمان، به حریم فرزندان اهل بیت پناه می‌بردیم، شاید کمتر یادمان بود خداوند را شکر کنیم به خاطر درهایی که همیشه به رویمان باز بود. آن روزها زیاد دعا میکردیم تا درهای بقیع به رویمان باز شود اما آنقدر که برای رفتن به بقیع حسرت میخوردیم، قدردان درهای باز حرم بقیه اهل بیت نبودیم. آن روزها هیچوقت فکر نمی‌کردیم حتی درب امام زاده محله خودمان هم به رویمان بسته شود. ناسپاس بودیم. اما حالا تازه یادمان آمده چقدر آن روزها نعمت داشتیم و از آنها غافل بودیم. درهای باز حرم اهل بیت، بغل هم بغل هم نشستن در هیئت‌ها، جلسه گرفتن و نذری دادن و هزار نعمت دیگر که الان از خیلی از آنها محروم هستیم. یادمان باشد همیشه همانقدر که برای نداشته هایمان دعا میکنیم، به خاطر داشته هایمان هم شکر گزار باشیم. ✨💎☘✨💎☘✨💎☘ خدایا به خاطر همه نعمتهایت سپاسگزاریم و به خاطر همه گناهانمان شرمنده. بارالها! با ظهور امام زمان علیه السلام، نعمتهایت را بر ما تمام کن و برای همیشه به درد و رنج بشریت خاتمه بده. آمین یا رب العالمین