دعایی که امیرالمؤمنین علی علیه السلام هر صبح هنگام بیدار شدن از خواب تلاوت میفرمودند: الحَمدُ للّه ِِ الذي لَم يُصبِحْ بي مَيِّتا ، و لا سَقِيما ، و لا مَضروبا على عُرُوقي بِسُوءٍ ، و لا مَأخوذا بِأسوَإِ عَمَلِي ، و لا مَقطوعا دابِرِي ، و لا مُرتَدّا عن دِينِي ، و لا مُنكِرا لِرَبِّي ، و لا مُستَوحِشا مِن إيمانِي ، و لا مُلتَبِسا عَقلِي .; امام على عليه السلام ـ در دعايى كه بسيار مى خواند ـ مى گفت ستايش خدايى را كه شبم را به صبح رسانده در حالى كه نه مُرده ام و نه بيمارم و نه رگهايم دچار آفت و بدى است و نه گرفتار كيفر بدترين اعمال خويشم ، و نه بى فرزندم و نه از دين برگشته و نه منكر پروردگارم و نه گريزان از ايمان و نه عقلم آشفته است . نهج البلاغة : الخطبة 215 🌹🍃 🌹🌹🍃 🌹🍃🌹 🌹🌹🍃🌹