یاد خدا ۵۲.mp3
9.62M
🛑مجموعه 🔸 | √ چرا بعد از یک مدّت توفیق در استمرارِ یاد (ذکر، زیارت، شب‌زنده‌‌داری، فعالیتهای موثر جهادی و ...) توهم معنویت و تقدس و رشد پیدا می‌کنیم؟ _ چه کنیم این حالت را در خودمان از بین ببریم و یا به آن مبتلا نشویم؟ 🔹 ✘ بزرگترین ماجرای زندگی ما، لحظاتی است که خداوند یادمان می‌کند و به ما اجازه‌ی «یاد» خودش را می‌دهد! • اگر یادمان باشد که «ذکر» ابتدا از سوی خدا بوده و بعد ما شروع به «ذکر» کردیم، و اشتیاق و طلب اول از طرف خدا بوده و بعد ما احساسش کردیم، هرگز عبادات و احوال خود را بزرگ نخواهیم دید. • بلکه این منت خدا دائماً بر شکر ما می‌افزاید و ترس‌مان برای از دست دادن نعمت! نه بر میزان غرور و گردن‌کشی‌‌مان ! ━⊰🌼🦋🌼⊱━━ https://eitaa.com/joinchat/1569587359C2ee9dbd2e9