🔸 یادداشت | اتفاق برای عطف 🔹 به بهانه اجتماع مردمی هسته‌های جهاد و پیشرفت 📝 به قلم: برادر آرش مقدم 🔹 آرام گوشه‌ای نشستم. گویا به تاریخ تکیه زده بودم. سابقا هم آمده بودم، اما این بار فرق می‌کرد... صدای تکبیر یک بار مرا از هزارتوی‌ تاریخ بیرون کشید. از میان روضه آقای کوثری از میان "من احساس حقارت می‌کنم"‌های امام از میان "آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند" و از میان "بترسید آقایان از آن یوم‌الله که مردم شما را نخواهند و بفهمند چه کرده‌اید". دور و بر را خوب نگاه کردم چهره‌ها همان بود که ۴۰ سال است در میدان هستند، در میدان جهاد و پیشرفت. صدای سرود و صلوات و فلش دوربین‌ها همه از هیجان یک اتفاق می‌گفت، اتفاق برای عطف در تاریخ انقلاب، دوباره می‌خوانمت وطن دوباره ای ایران ای مرز سربلند. سخنران اول از مشکلات جهاد گفت، سخنران دوم از مبانی گفت، سخنران سوم از نرم افزار انقلاب به محوریت امام گفت... سخنران‌ها یک به یک آمدند... خواهران و برادران... نهایت داستان هم حاج سعید، مرد فیلم شهید آوینی، عملیات مرصاد و رفیق حاج نادر؛ او هم گفت از آنچه همه دوست داشتند برایش کف بزنند، از لشگر جوراب سوراخ‌ها و فرمان‌های رئیسی که به سرانجام نرسید. بال بچه‌های انقلاب را هم به یادگاری‌ها مالاند و شور را چندین برابر کرد. در انتها رئیسی آمد. سخنرانیشان بهتر از قبل‌ترها شده بود؛ منظم و قابل تفکیک و قابل فهم. همه چیز در شور و ظاهر و شعار عالی بود. خدا قوت به همه آن‌ها که پای کار بودند. ان‌شالله نقطه عطفی باشد برای حرکت مردمی. درکنار این شکوه و شور و اشتیاق مواردی است که باید اصلاح کنیم؛ شعار ما را زد و شور از شعور پیشی گرفت. سخنران‌های ما منسجم نبود. حرف‌ها منظوم نبود. طفل صغیر یتیمی را در آینه دیدم که یا در گیر قبیله‌گرایی مطالباتش بود یا در گیر شور در گفتار یا اسیر مبناگرایی‌ها... نبود کسی که بگوید آمار می‌گوید هر گروه جهادی ۵ طلاق را در سال می‌تواند جلوگیری کند . ۴۲هزار گروه جهادی را عرصه‌دهی کنید تا آسیب را به زیر ۱۰ درصد برسانیم. ‌کسی نبود بگوید الگوی خانۀ معیشت، الگوی بهبود زندگی فقرا است. کسی از طرح "وام بی وام" و صندوق الگوهای جدید طراحی میدانی سخن نگفت. نه سخنران‌ها بازتاب میدان بودند، نه حرف‌ها تیز و کارآمد و قابل سنجش. 🔹 نظم جلسه که خود حکایتی دارد... رحم الله من قرأ الفاتحه مع الصلوات. ۱- انسجام گفتمانی می‌خواهیم. ۲- کلید واژه‌های گفتمانی و ظرفیت تبیین‌مان کم است. ۳- طعم دهانمان تلخی یک جانبه‌گرایی‌های سازمانی است و قبیله‌گرایی. باید بپذیریم لباس جهادی فقط آرم سازمان ما نیست. ۴- باید قول دهیم و عمل کنیم؛ دوران حرف‌های کلی گذشته. ۵- از مرداب خودمانی‌های تهرانی‌نشین به دریای معرفت عملیاتی‌های جهادی میدان، بزنیم، حرف‌ها شنیدنی‌تر است. ۶- نظم نظم نظم این توصیه حضرت امیر(ع) را جدی بگیریم. گویا برنامه ملی که حداقل ۳ ماه برنامه‌ریزی می‌خواست را صبح جمعه هفته قبل طراحی کرده‌ایم. 🔹 ناپختگی و تصویر کاریکاتوری و رعایت ادب در مقابل ملت را هم چاشنی کار کنیم. طرحی دگر لازم است یا اوللالباب.... برادر کوچکتان آرش مقدم ۲۷ خرداد ۱۴۰۱ ______________________ ‏👇 آوند در فضای مجازی: 🆔 ble.ir/avand98 🆔 Eitaa.com/avand98 🆔 https://jebhe.app/join/avand98 ______________________ 👇 نشانی اینترنتی: 🌐 www.avand98.ir