🏴 در جستجوی معرفت عقیله‌بنی‌هاشم (علیهاسلام) 💠 یک: عارف سخی ▪️عارف، تا از خداوند اجازه خواستن و تفاضا نکند، چیزی از او طلب نمی‌کند. لذا خواستن و طلب کردن در دعای عارفان بسیار کم است. او وقتی می بیند خدا خریدار متاع اوست: إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ (توبه ۱۱۱) 🔺 عارف همراه تلاش دعا می‌کند. و می‌گوید: 🙏 خدایا! جان، مال، آبرو، و سایر شئونات را آورده‌ام که در راه دین تو نثار کنم. از تو می‌خواهم که آن را بپذیری. 🔹دعای عارف دعوت است و اعطاء، او تلاش می‌کند که مظهر "سخی"، "باسط" و "واهب" گردد. 🥀 زینب کبری (سلام الله علیها) هنگام دعا می‌گوید: الهي تقبل منا هذا القربان (مقتل مقرم) پروردگارا! این به خاک و خون طپیده را از ما قبول کن. 🔅خواسته سایر اهل حرم نیز هنگام اعزام عزیزانشان به میدان جنگ این بود که خدا قربانی آن را قبول کند. دعای عابدِ زاهدِ غیر عارف آن است که خدایا! مال، فرزند، بهشت، آبرو، عزت، جاه و جلال بده. او مَجلای "اخذ" و "قابض" و مانند آن است. ولی عارف، مظهر "معطی" و "باسط". لذا عارف دستش دهنده و طبعش بخشنده و غیرعارف دستش گیرنده و و طبعش گداست. 💠 دو: همراه تسلیم امام 💢 امام حسین (علیه السلام) چهره‌ای است که به هیچ وجه حاضر به تسلیم، خضوع و رضا در برابر هیچ ظالمی نیست و با آنکه تمام قدرت‌های آن روز بر ضد کاروان او بسیج شده بودند، و با آن که می‌دانست که سفر به عراق به شهادت او و اصحابش منتهی می‌شود و بعد از شهادت او خاندان گرامی‌اش به اسارت می روند حتی دخت گرامی امیرالمؤمنین، زینب کبری (سلام‌الله‌علیهما) باید طعم تلخ اسارت را بچشد و گردن حجت خدا، حضرت سجاد (علیه السلام) با غل و زنجیر گران آزرده شود، در عین حال آن خطبه‌های حماسی بین راه کربلا را خواند و در آن خطبه‌ها همراه اظهار تبری از بیگانگان، فرمان قیام و دستور مبارزه را صادر کرد. 📖 کتاب حماسه و عرفان، حضرت آیت‌الله‌العظمی‌ علامه‌جوادی‌آملی @avand98